Schrijver Peter Buwalda over literatuur: ‘De reden waarom ik het überhaupt nog interessant vind op aarde’

In de negende aflevering van De Geknipte Gast komt schrijver Peter Buwalda langs bij Özcan Akyol in de barbershop. Hij vertelt over het schrijfproces van zijn eerste boek en over zijn liefde voor literatuur.

Peter Buwalda werkt aan de afronding van zijn tweede boek De Jaknikker; een roman waar menig literatuurliefhebber met smart op wacht. Toch kruipt de schrijver even uit zijn bubbel om plaats te nemen in de kappersstoel van Özcan.

Peter groeit op in een gezin waar literatuur zich niet op de voorgrond begeeft. ‘Mijn ouders hadden wel een boekenkast. En mijn vader heeft me weleens staan vertellen over Dickens, Oliver Twist. Niet dat ik het toen ging lezen. Nee, tot mijn achttiende wilde ik er niet veel van weten. (…) sport was wel belangrijk.’ Tijdens het sporten komt hij achter zijn toewijding, iets wat hem later veel doorzettingsvermogen brengt tijdens het schrijven. Peter kiest namelijk op jonge leeftijd voor judo, maar komt er al snel achter dat hij het helemaal niet leuk vindt. Al was stoppen geen optie: ‘Ik vond het niet te verkroppen om te stoppen met judo. Ik kan mij herinneren dat één van mijn broers stopte met judo. Toen zei de leraar: ‘’Je hebt het mes in het varken laten zitten.’’ Omdat hij stopte voor het behalen van zijn zwarte band. Toen wist ik zeker: dat ga ik dus niet doen. Dat mes gaat erin blijven zitten tot het varken geslacht is. Terwijl ik liever een andere sport had gedaan achteraf.’

Het duurt even voordat Peter zijn liefde voor literatuur vindt. Al kan hij zich het moment waarop de vonk oversprong nog wel herinneren. Hij moest namelijk op de middelbare school de roman De donkere kamer van Damokles lezen en besprak dit boek met een vriend met wie hij normaliter over muziek discussieerde. ‘Toen betrapte ik mezelf erop dat ik met een vriend aan de telefoon stond te praten over die roman met kippenvel op mijn armen.’ De lezer in hem is geboren.

Jaren later, wanneer hij bij een uitgeverij werkt, wordt hij pas verleid tot het schrijven van zijn eerste boek. Hij is dan 34. ‘Vanuit bijna een soort religieuze dankbaarheid voor goede boeken. Weet je: ik vond ze zo goed, de literatuur die ik bewonderde, dat ik ook aangetrokken werd om dat zelf te proberen.’ De reden waarom Peter het ‘überhaupt nog interessant vindt hier op aarde’ is namelijk literatuur. Hij legt alles naast zich neer en schrijft vijf jaar lang elke dag, strevend naar het hoogst haalbare. Een norm voor de schrijver: ‘Of niks maken, of iets maken waar een ander, zonder dat hij mij er een plezier mee wil doen, iets aan heeft.’ 

Bekijk het hele interview met Peter Buwalda bij de De Geknipte Gast op NPO Start.