Welke normen en waarden gelden op het internet?

In 'Help, mijn borsten staan online' tast Evi Hanssen de duistere kant van het internet af en praat ze met slachtoffers, daders, ouders en specialisten. 

In je nieuwe serie duik je in de wereld van online sexting, grooming, catfishing en sextortion. Maar wat gaan we zien?
De ruwe waarheid. De negatieve gevolgen van het internet, zeg maar. Ik praat met slachtoffers en daders van seksuele afpersing en seksueel misbruik via internet. Een hele wereld waar jongeren mee te maken hebben, en die ouders niet kennen.

Een groot probleem.
Het grootste probleem is dat deze generatie jongeren alleen staat, omdat hun ouders hier niet mee te maken hebben gehad. Er zijn nog geen normen en waarden hoe om te gaan met social media, online vriendschappen en online daten. Dat moet echt anders.

Hoe waren die gesprekken met de daders, zoals je ze zelf noemt?
Daders van sexting zeiden vaak: ‘Hadden ze maar geen foto’s moeten sturen, dan had ik ze ook niet kunnen delen.’ Ik heb geen sympathie voor de daders, maar ik begrijp dat de grens vager wordt als je het slachtoffer niet fysiek ziet. Het is een nieuwe vorm van verkrachting. Met een alter ego wordt deze verkrachting uitgevoerd, en wanneer het scherm dichtgaat, verdwijnt deze ook weer. Als dader kan je dan sneller je schuldgevoel van je af laten glijden.

Je woont samen met de 14-jarige dochter van je vriend. Hoe ziet zij dit?
Ik sprak haar aan de ontbijttafel hierover en ze zei: ‘Nee, ik doe dat niet. Ik ken dat niet.’ Ik wist dat dit niet waar was, want bij álle scholieren die ik sprak gebeurde het wel. Toen de reeks in Vlaanderen op tv kwam, zei ze: ‘Dit is letterlijk hoe het er bij ons op school aan toe gaat’. Dit soort televisie is essentieel en broodnodig in een nieuw soort opvoeding voor de jeugd.

Help mijn borsten staan online, vanavond om 22:10 uur op NPO 3