Hoe ben je begonnen met fotograferen?
“Ik vond fotografie altijd heel interessant, maar ik deed er niet zoveel mee. Voor mijn studie Media, Informatie en Communicatie kocht ik ooit een camera. Hier experimenteerde ik soms een beetje mee, maar technisch gezien kon ik niet zoveel met de camera. Vrienden hadden mij op een gegeven moment gevraagd om te komen fotograferen bij een festival. Ondanks dat ik eigenlijk geen ervaring had, wilde ik deze uitdaging graag aanpakken. Zo’n eerste opdracht is natuurlijk super spannend, maar het ging gelijk heel erg goed. Ik kreeg zoveel enthousiaste reacties op de foto’s die ik toen maakte.”
“Toen begon het balletje eigenlijk te rollen, het kwam allemaal heel erg onverwachts. Ik werd steeds vaker gevraagd om te komen fotograferen op feestjes. Doordat ik veel ging netwerken kreeg ik ook steeds meer andere betaalde opdrachten aangeboden. Het fotograferen liep ineens heel goed, maar nam ook veel tijd in beslag. In die tijd moest ik nog 1,5 jaar studeren en ik vond het zonde om het niet af te maken. Als fotografie dan uiteindelijk toch niks zou worden, had ik alsnog mijn diploma. Als partyfotograaf ben ik uiteindelijk gestopt. Ik kreeg meer opdrachten overdag en dat was moeilijk te combineren met het ’s nachts werken. Ook had ik het gevoel dat ik niet meer creatief kon zijn met dit soort foto’s, het was veel van hetzelfde.”
Jouw carrière begon dus eigenlijk gelijk met opdrachten voor anderen. Maakte je ook eigen werk?
“Ik had in het begin eigenlijk nooit echt eigen werk gemaakt. Tegenwoordig vind ik het wel belangrijk om ook dingen voor mezelf te maken. Bij betaalde opdrachten ga ik namelijk niet zo snel experimenteren, je wilt uiteindelijk een goed eindproduct afleveren. Risico’s nemen is dan niet altijd even slim. Maar met mijn eigen werk heb ik veel meer de vrijheid om nieuwe dingen te proberen. Het is heel fijn dat ik hiermee toch een stuk creatiever kan zijn.”
“Het is soms moeilijk om tijd te maken voor mijn eigen werk, hier krijg ik namelijk niet voor betaald. Het afgelopen jaar heb ik gelukkig wel veel creatief werk kunnen maken. Zo mocht ik hele mooie foto’s maken van drag queens voor een expositie. Ook had ik in het afgelopen jaar mijn eerste eigen expositie. Hierin stonden vrouwen centraal. Met deze serie wilde ik de verschillende kanten van vrouwen laten zien. Als een vrouw sterk overkomt wordt ze snel als een bitch gezien. Maar als een man zich zo gedraagt wordt dat sneller geaccepteerd. Ik vind dat gek, vrouwen mogen ook gewoon sterk zijn!”
Wat voor thema’s laat je terugkomen in je eigen werk?
“Thema’s moeten dichtbij mij staan. Ik vind het belangrijk om in mijn werk maatschappelijke thema’s zoals diversiteit aan het licht te brengen. Dit probeer ik met foto’s te doen, maar ook doormiddel van de teksten die ik op Instagram plaats. Ik maak dingen graag bespreekbaar, zodat mensen over bepaalde onderwerpen misschien anders gaan nadenken. Want als niemand zijn mond opentrekt, dan zal er ook nooit wat veranderen. Ik vind het belangrijk om hierin mijn stem te laten horen.”
“Voor 2019 ben ik bezig met een nieuwe serie, hierin staan vrouwen opnieuw centraal. Het grote verschil is dat ik hierbij niet met modellen ga werken, zoals bij mijn expositie, maar met ‘echte’ vrouwen. Ik wil zoveel mogelijk verschillende vrouwen vastleggen. Zo wil ik laten zien dat we allemaal anders zijn en daardoor juist weer gelijk. Je ziet niet elke soort vrouw terug in de media en die representatie is juist zo belangrijk. Ik geloof dat iedereen iets moois heeft en dat wil ik in beeld gaan brengen.”
Wat is het meest bijzondere dat je tot nu toe hebt mogen doen met je werk?
“Dat was sowieso toen ik vorig jaar voor Guess naar Zwitserland mocht. Ik werd ingevlogen om daar foto’s te komen maken bij een event voor horloges en sieraden. Het was allemaal super goed beveiligd, het voelde als een eer om daar te mogen komen. Ik mocht die dag influencers fotograferen die daar waren. Op zo’n moment sta je niet echt stil bij wat er allemaal gebeurt om je heen, je doet gewoon je ding. Maar ’s avonds in het vliegtuig terug realiseerde ik me pas hoe bijzonder dat was. Ik zou nog graag meer van zulke reisjes willen maken.”
Je was onlangs op Instagram heel open over het feit dat het even iets minder goed met je ging. Waarom vond je het belangrijk om dit te delen?
“Ik heb het gevoel dat Instagram de laatste tijd heel erg nep is. Dat vind ik soms best wel deprimerend. Ik kreeg weleens van mensen te horen dat mijn leven er zo te gek uit ziet en dat ze soms zelfs jaloers zijn. Maar ook ik heb momenten dat ik mij gewoon even wat minder voel, net zoals iedereen. Deze momenten mogen ook best gedeeld worden, ik denk dat we hiermee elkaar kunnen helpen.”
“Instagram kost heel veel tijd, ik was de hele tijd maar bezig met nieuwe content verzinnen. Dat is heel erg vermoeiend, zo wilde ik niet bezig zijn. Ondanks dat ik soms ook klussen via Instagram kreeg, stak ik er te veel energie in en kreeg ik er niet zoveel voor terug. Ik zit nu in een nieuwe fase waarbij ik wil gaan kijken hoe ik Instagram wil gaan gebruiken. Ik vind het belangrijk om mijn mening te blijven geven, maar misschien wil ik het ook wel zakelijk houden. Ik weet het nog niet.”
Waar zie je jezelf over vijf jaar?
“Oh jeetje, dan ben ik alweer bijna dertig. Dat is wel een raar idee. Ik wil sowieso nog steeds als fotograaf werken, dat is zeker. Hopelijk heb ik veel tijd kunnen steken in de dingen die ik graag zelf wil maken. Daarnaast wil ik mijn eigen stijl ontdekken, dat heb ik voor mijn gevoel nog niet echt. Ik droom tegelijkertijd ook over een expositie in het buitenland. In Londen, maar misschien zelfs ooit nog in New York. Mijn goede voornemen voor 2019 is om meer nieuwe dingen uit te proberen en daar de tijd voor nemen. Op deze manier kan ik alleen maar groeien.”