In 2017 krijgt Floor van Liemt de diagnose longkanker. ‘Dat zag er uitzichtloos uit in het begin’, vertelt ze in
De Nieuws BV. Na DNA-onderzoek komt ze erachter dat ze een genmutatie heeft. ‘Daar worden doelgerichte therapieën voor ontwikkeld in tabletvorm. Die zijn wel onderontwikkeld, dus daar kun je immuun voor worden’, vertelt ze. ‘Het is eigenlijk een soort onderdrukker. Er is heel veel gebeurd in de afgelopen jaren: er zijn behandelingen die heel goed hebben gewerkt, maar daar werd ik immuun voor en toen kwam de kanker weer terug.’
Na drieënhalf jaar behandeling, besluit ze geen chemotherapie en bestralingen te laten uitvoeren: ‘Het is erg intensief. Ik kies nu voor kwaliteit. Dat werkt ook gedeeltelijk, maar niet optimaal. Dat betekent dus dat ik niet het resultaat krijg dat ik zou willen; dat ik schoon en genezen ben. Het alternatief is om chemo’s te doen die wel levensverlengend werken, maar waardoor ik me niet lekker zou voelen. Ik kies ervoor dat niet te doen. Voor mij was dit een grens; ik weet niet hoe het loopt. Ik heb al eerder te horen gekregen dat ik snel dood zou gaan, maar drieënhalf jaar later ben ik er nog.’
HoopMaar naast onzekerheid is er ook hoop, volgens Van Liemt: ‘Ik heb een therapie die nog gedeeltelijk werkt, misschien dat ik daar tijd mee rek en dat er in de tussentijd iets nieuws wordt ontwikkeld. Het is een onzekerheid waar ik in leef en dat is soms pittig.’
Haar omgeving reageert er goed op: ‘Iedereen begreep het heel goed. Ik denk niet dat het uit de lucht kwam vallen. Ik heb altijd gezegd dat het voor mij belangrijk is dat ik mezelf kan zijn. Ik kan goed praten over wat ik doormaak.’