Kunst | Column Claudia de Breij

Afgelopen zaterdag werd in het Amsterdamse concertgebouw de herdenkingsdienst voor voormalig minister-president Wim Kok gehouden. Toen ik de vooraankondiging las, was mijn eerste gedachte: ‘Mooi. Komt Eric Wiebes ook weer eens in het Concertgebouw.’ Onze staatssecretaris van Financiën vertelde met als onnozele bescheidenheid vermomde trots dat hij pas bij de dienst voor Eberhard van der Laan voor het eerst in het Concertgebouw was geweest. Hij was niet zo met kunst opgevoed, en begreep ook niet waarom kunst belangrijker zou zijn dan ‘de hobby van de loodgieter’. Alsof de loodgieter niet van klassieke muziek in een perfectie akoestiek zou houden! Maar goed. Laat ik het eens op een andere manier dan met chagrijn proberen uit te leggen, aan Eric Wiebes en alle andere mensen die menen dat kunst er niet toe doet. Kunst kan je laten zien wat je op geen enkele andere manier kunt zien, zoals seks je in een liefdesrelatie kan laten voelen wat je op geen enkele andere manier kunt voelen. Het lijkt een rare vergelijking, maar probeer het maar eens: de strandwandeling of het goede gesprek zijn ook bijzonder, maar raken op een heel ander niveau. Zo kan kunst op een heel ander niveau raken dan argumenten in een discussie dat kunnen. Akwasi, de rapper/muzikant/acteur die u misschien ook weleens hebt gezien aan tafel in  De wereld draait door , heeft een dichtbundel uitgebracht. Hij schrijft prachtig, grappig en aangrijpend. ‘Laten we het er maar niet over hebben’ heet de bundel, en hij staat vol met ongemakkelijke onderwerpen. Een van de gedichten raakte me, omdat het doet wat geen enkele discussie kan doen: je laten voelen wat het probleem is, in plaats van je ingraven in gekende argumenten. Het is dit gedicht:

wat een feest

nog voordat de sint was geweest

zoveel pepernootjes

nog meer cadeautjes

dit was zo leuk

lieve deugd

zonder twijfel een

van de beste dagen van mijn jeugd

ik was in mijn nopjes

en

zo in mijn sas

maar toen kwam meester john

jij hoeft je straks niet te schminken hè

akwasi

jij bent al kankerzwart

Ik gebruik de ruimte die ik op deze pagina krijg graag voor dit gedicht van Akwasi, speciaal voor alle mensen die zeggen dat ze het er het hele jaar over willen hebben, maar niet tijdens de feestelijke intocht. Voor mensen die zeggen dat ze het er het hele jaar over willen hebben, maar niet in een open gesprek aan een talkshowtafel. Voor iedereen die denkt: laten we het er maar niet over hebben.

Lees het dan maar.