Zijn er dingen die je doet om je veiliger te voelen op straat?

Foto door Aimée Lutkin

Het was een uur of 9 op vrijdag. Ik fietste achter een meisje. Ik merkte dat ze ze zich niet gemakkelijk voelde met mijn positie achter haar. Maar ik moest gewoon dezelfde kant op. Ze keek voor de derde keer naar links, maar wierp vooral een blik naar achteren. Bij de vierde keer deed ik m’n capuchon af, want ik reed in de slipstream van haar ongemak en dat voelde vervelend. Ik vroeg me af of ik moest afremmen. Anderzijds zou het dan lijken alsof ik ‘de achtervolging’ opgaf, en dat leek me voor haar ook niet per se een wenselijk beeld om mee naar bed te gaan. Dus ik bleef fietsen. Totdat zij rechtdoor moest op een rotonde, en ik naar links. Ze keek nog één keer naar links. Of eigenlijk dus naar achter. Ze moet wel opgelucht geweest zijn.

"Zijn er dingen die je doet om je veiliger te voelen op straat?” , vroeg een vriendin van me. Niet aan mij, maar op Twitter. Waar de eerste reply op haar vraag me nog liet glimlachen - iemand deelde een ‘stoer kijken’-playlist - werd het daarna vooral verdrietig en pijnlijk.

Blijkbaar is het net zo vanzelfsprekend voor vrouwen om alleen over straat te gaan met sleutels tussen hun vingers geklemd ( matig idee overigens ) als het is om er daarna de deur mee open te maken. Maar naast dat wapenfeitje, kwamen er meer veiligheidsmaatregelen voorbij dan dat er domme oneliners bestaan waarmee mannen diezelfde vrouwen lastig vallen. Hier een greep uit het assortiment: bellen, nepbellen, wijdere kleding dragen, stoerder lopen, bozer kijken, pepperspray dragen, een mes aan je sleutelbos, facetimen, vooraf vluchtroutes bepalen, geen oogcontact maken, niet naast mannen zitten in het ov, afremmen en in tas rommelen als iemand achter je loopt, haarlak in je mouw, via winkelruiten de situatie achter je in de gaten houden, een afgebroken dikke boomtak bij je dragen in een onveilige wijk, selfies maken met het persoon achter je erop en appen zodra je binnen bent. Bovendien altijd een live locatie - een functie die omschreven wordt als een godsgeschenk - naar vrienden versturen. En dan ook nog dingen als wél oortjes in maar géén muziek op, zodat je gevaar van achteren hoort aankomen. En dit is niet eens alles.

Dit is blijkbaar dagelijkse kost voor (te) veel vrouwen. Dat bleek ook toen ik mijn vriendin hierover vertelde en zij redelijk nonchalant reageerde met: “ Ja. Wist je dat niet? Had ik niet verteld over die keer dat ik bijna door drie gasten een auto ingesleurd werd? ” Ik wist dat vrouwen - vooral door dit soort ervaringen - veel voorzichtiger zijn in hun eentje buiten de deur. Maar niet dat vrouwen zich genoodzaakt kunnen voelen om bewapend met boomtakken over straat te gaan om eventuele belagers van zich af te meppen. Waarom weet niet iedereen dat dit ' normaal ' is voor vrouwen? En waarom is dit überhaupt 'normaal' geworden?

In mijn ogen lijken we er ook zo verdomde weinig aan te kunnen veranderen. Vooral zolang het dragen van bepaalde kleding nog wordt gezien als een vrijkaart naar Aanrandland. Of zolang elke vrouw die haar eigen lichaam mooi vindt en dat wil laten zien meteen  ‘ hoer ’, ‘ slet ’ of ‘ aandachtstrekker ’ genoemd wordt. En zolang vrouwen het idee hebben dat ze zich moeten verdedigen tegen de mannen die niet opgewassen zijn tegen hun eigen kloppende libido, omdat niemand anders dat doet. Want zelfs als 99 op de 100 mannen laten zien dat ze wél de meest simpele vorm van zelfbeheersing hebben, heb je altijd die ene gast die vindt dat ie ergens ‘ recht ’ op heeft, omdat alle masturbatiemarathons op z’n moeders zolder naar z’n hoofd gestegen zijn.

Zou het meisje op de fiets mij als die ene gezien hebben? Misschien wel. Misschien ook niet. Ik begrijp wel dat ze niet naast me kwam fietsen om erachter te komen. Maar ik kan ook niet duidelijk maken op zo'n moment dat ik niet die ene ben. Vanaf 3 meter achter haar 'ik doe niets' schreeuwen levert me ook alleen maar een nominatie voor Weirdo van de Week op. Ik ga de volgende keer wel gewoon nèt wat langzamer fietsen. Dan kan ze in ieder geval rustig een muziekje luisteren.