Hoe gaat het met de slachtoffers van het toeslagenschandaal?

Hoe gaat het nu met de slachtoffers van het toeslagenschandaal? En wat heeft hen persoonlijk het meest gestoken in hoe ze behandeld zijn? Vijf moeders vertellen.

Tienduizenden mensen werden slachtoffer van het toeslagenschandaal. Vijf van hen delen hun verhaal in de documentaire ‘Alleen tegen de Staat’. Ze vertellen hoe hun leven, en dat van hun kinderen, werd verwoest door een systeem waaruit iedere menselijke maat was verdwenen. Met als gevolg: het plotseling afscheid moeten nemen van je kind, bezoeken van deurwaarders, loonbeslag, schaamte en onmacht. En overheidsinstanties, waarvan je zou mogen verwachten dat ze je helpen, die de deur keihard in je gezicht dichtslaan. In deze documentaire horen we de verhalen van Derya, Janet, Nazmiye, Badriah en Naoual.


Wat heeft jou persoonlijk het meest gestoken in hoe je behandeld bent?
Derya: 'Het allerergste aan dit alles vind ik zelf dat ik te boek stond als fraudeur. Maar daar wist ik niets van af. Er was een rechtsgang voor, maar die blokkeerden ze door niet te vertellen wat OGS (opzet grove schuld) inhield. Ze hadden mij de kwalificatie OGS gegeven en dat was reden voor rechters om mij naar huis te sturen met afwijzingen. Ik kreeg nergens hulp en merk nu pas dat ik geen schijn van kans had. Ik heb al die jaren gevochten tegen de zwaarste sanctie die ze mij kunnen opleggen en ik wist van niks. Ik werkte voor de overheid. Ik werkte keihard. En toch kreeg ik te maken met loonbeslag en moest ik gebruikmaken van de voedselbank. Als ik had geweten dat ik maar een fraudeur was en daarom zo behandeld werd, had ik mijzelf niet zo uitgeput om te bewijzen dat ik wel hard werkte en mijn schulden zelf kon afbetalen. Ik heb mijzelf letterlijk en figuurlijk kapot gewerkt. En de gevolgen zijn groot nu. Helaas.'

Wat zou er volgens jou moeten gebeuren om een dergelijke situatie te voorkomen in de toekomst?
Derya: 'Allereerst zou er een eerlijke minister-president moeten komen! Een eerlijk kabinet. Een kabinet dat het beste wil voor de burger in alle lagen van de bevolking. Er zal menselijk maatwerk moeten komen bij alle overheidsinstanties. In de afgelopen 10 jaar heb ik alleen maar het tegenovergestelde meegemaakt. Ik zeg altijd: de eerste aanslag was van de belastingdienst maar het domino effect erna, daar hebben velen schuld aan. Ik hoop dat ze lessen trekken uit dit toeslagenschandaal en het in de toekomst anders gaan doen.'

Hoe gaat het nu met je?
Derya: 'Wisselend. Maar meestal slecht. Zolang ik financieel niet gecompenseerd ben is er geen ruimte voor mij om mijn leven op te pakken. Ik ondervind elke dag de schade en de gevolgen van de klap die ze hebben uitgedeeld. Ik lig letterlijk nog op de grond en bij elke tegenvaller in de afhandeling, welke niet loopt, lijkt het alsof ik weer in een hoekje wordt geschopt. Het lukt mij niet om op te staan. Het is een uitzichtloze situatie geworden. Ik heb nog restschulden staan van de gedwongen verkoop van mijn huis en ik kan nog steeds niet werken. Ik ben volledig knock-out geslagen. Na jaren van overleven moet ik weer leren gewoon te leven. En dat gaat moeizaam. Ik heb snel hulp nodig. Zowel financieel als emotioneel.'

Wat heeft jou persoonlijk het meest gestoken in hoe je behandeld bent?
Nazmiye: 'Wat mij het meest heeft gestoken in hoe ik behandeld werd was mijn machteloosheid. Mijn strijd om mijn onschuld te bewijzen had geen effect. Ik voelde me zo machteloos, zo onzeker én zo dom. Niets lukte me meer.'

Wat zou er volgens jou moeten gebeuren om een dergelijke situatie te voorkomen in de toekomst?
Nazmiye: 'Mensen met hart laten werken. Eerst uitzoeken voordat er wat toegekend wordt.'

Hoe gaat het nu met je?
Nazmiye: 'Het gaat nu wisselend met me. De ene dag geniet ik van de zon en de andere dag zie ik niet eens dat de zon is opgekomen. Ik heb het best moeilijk. Dat komt omdat deze affaire nog niet is afgesloten en ik niet diegene ben die het kan sluiten. Ik doe mijn best om door te gaan, maar alle ellende na de compensatie maakt het alleen maar erger.'