Het is nooit jouw schuld als je naaktfoto’s uitlekken | Datetiquette

Het is inmiddels alweer een tijdje geleden dat  de politie met het volgende omstreden advies kwam : stop met sexting. Oftewel - ga vooral níet meer met je billen bloot op de camera van je smartphone, om dit vervolgens door te sturen. 

Het was een nogal vreemd advies, omdat de oplossing voor het probleem hierdoor bij de potentiële slachtoffers werd gelegd. Hier hadden natuurlijk  allerlei mensen  wel een mening over, en dat snap ik maar al te goed. Het is een beetje het syndroom van de korte rokjes – als je uitdagende kleding draagt, vraag je erom nagefloten te worden. Of betast te worden. Of zelfs verkracht. Maar in de werkelijkheid vraagt natuurlijk niemand ergens om. De schuld hoort altijd, en zonder twijfel, bij de dader te liggen – dus die zou dan ook moeten worden aangepakt 

Maar dat gebeurt vaak niet. 

Toen ik op de middelbare school zat heb ik meerdere malen meegemaakt dat er naaktfoto’s van meisjes – die iemand in privésfeer had gemaakt en verstuurd – verspreid raakten door de hele school. Iedereen had ze. Ongevraagd kreeg je ze. De meisjes in kwestie moesten er maar mee leven. Iedereen wist dondersgoed wie de jongens waren die de lek hadden veroorzaakt, maar ze werden niet aangepakt. Waarom niet? Omdat de meisjes bij niemand hun verhaal kwijt durfden te doen. Hun ouders niet, de school niet – want dan moesten ze opbiechten wat ze hadden gedaan. Ze hadden naakt voor de spiegel gestaan en een foto van zichzelf gemaakt, en deze naar iemand opgestuurd. 

En hiermee krijgt het bericht van de politie nog een nieuwe dimensie. Ik geloof namelijk dat het er uiteindelijk zelfs toe kan leiden dat er niet minder gevallen zullen zijn van sexting – maar des te mínder gevallen van meldingen. Een averechts effect, dus. Als je nu immers een naaktfoto hebt gestuurd, ben je niet alleen onverstandig bezig geweest – je bent regelrecht tegen een waarschuwing van de politie in gegaan. Wat kun je op dit moment anders verwachten behalve “tja, dat had je kunnen weten, we hadden je namelijk gewaarschuwd”? En dit is vaak al de grootste angst van een slachtoffer.

Naaktfoto’s zijn geweldig  

Naaktfoto’s zijn eigenlijk iets prachtigs. Je maakt zo’n foto op het moment dat je goed in je vel zit. Je ziet er lekker uit. Je bent er blij mee. Dus besluit je dat met iemand te delen. 

Hetzelfde geldt trouwens voor selfies. Tuurlijk, we worden allemaal wel eens gek van de Annefleurs uit Amsterdam die winkelen bij de Zara en de hele dag foto’s van zichzelf op Instagram plaatsen (iedereen heeft wel zo’n Annefleur op z’n tijdlijn), maar een selfie op z’n tijd is eigenlijk hartstikke lief. Het is ontwapenend. Iemand heeft die camera op zichzelf gericht en heeft vervolgens heel hard z’n best gedaan zo goed mogelijk op de foto te staan. De selfie is uiteindelijk een vereeuwiging van een moment waarin je zeker was over jezelf. Je voelt je mooi.

Net als op die naaktfoto. 

Ook ik heb wel eens naaktfoto’s gestuurd. Deze zijn altijd keurig bewaard gebleven. Ik vertrouw erop dat de bezitters ervan de foto’s niet verspreiden, maar ik weet ook dat het risico er altijd zal blijven dat dit vertrouwen wordt beschaamd. Als dat gebeurt ga ik een paar dingen doen. Dingen die iedereen zou moeten doen.

Om te beginnen ga ik het vertellen. Aan iedereen. Aan mijn ouders, mijn vrienden, de vrienden van mijn vrienden – iedereen. Laat iedereen maar woest worden op de dader. Laat je troosten. Draai de rollen om – het is niet gênant voor jou als slachtoffer, maar voor de smerige rotzak die het materiaal heeft gelekt. Maak van die persoon een zondebok. Lijkt me heerlijk. 

Vervolgens ga ik een moord plegen (grappie) en daarna keihard dik vet aangifte doen. Ik kan me geen grotere voldoening voorstellen dan wanneer de schuldige ook daadwerkelijk hiervoor gestraft wordt. 

Ik weet dat we niet in een ideale wereld leven waarin je mensen blindelings kan vertrouwen, maar vergeet nooit maar dan ook nooit dat niet jíj – maar de dader zich moet schamen. En de enige manier om dat werkelijkheid te maken, is door een confrontatie. Daar geloof ik in. 

Wees voorzichtig met je naaktfoto’s. Hanteer tips, zoals foto’s maken zonder je gezicht herkenbaar in beeld te brengen. Maar maak ze maar lekker wel. Analoog, desnoods. En bewaar ze in een doos onder je bed. Maar maak ze vooral voor jezelf, en niet voor een ander. Geniet lekker van jou. Pak op een onzeker moment die doos onder je bed vandaan, blader door die foto’s en denk: damn, wie is dat stuk. 

Dat ben jij. Vet chill.