Jong ree, op eigen benen.

Afgelopen zondagmiddag tijdens een wandeling, in het door de herfst omgetoverde gekleurde Dommeldal, zag ik op een afstand deze jonge ree aan de rand van een ruig weiland grazen. Midden op de dag beschut door wat hoge begroeiing langs het raster; alleen op de wereld. Zonder het ree op te schrikken kon ik ook gebruik makend van de hoge begroeiing aan de andere kant van het raster, door dichter bij sluipen om deze foto te maken. Ik denk dat dit “jonge” ree gelet op de grootte en vachttekening, net op eigen benen staat. Wanneer het dier ouder wordt, zal het leren gevaren waar te nemen en sneller reageren om te verdwijnen in de dekking. Meestal komen reeën tegen de schemer uit hun dekking om dan te gaan grazen op in de open gebieden. In gebieden waar hij niet wordt verstoord laat hij zich ook meer overdag zien. Dit jonge ree heeft in ieder geval lef om zich te tonen overdag in de open ruimte. Het ree is een "knabbelaar, is vrij selectief en eet enkel de meest voedzame delen van een plant. Dit was voor mij een meevaller, door medewerking van dit “tamme” ree, het zo op de plaat te kunnen zetten.