Beverrat, dijk ondermijnde exoot.

Wanneer we een beverrat zien in Nederland is dat meestal in één van de vele (kleine)dierenparken. Maar wist u dat de beverrat al voor 1900 in Europa is geïntroduceerd. Tot rond 1985 kenden we in Nederland kweekbedrijven met beverratten. Ontsnappingen uit dergelijke kwekerijen en de aanvoer van “vrije” dieren van met name uit Duitsland. Dat zijn de belangrijke bronnen van Beverratten -die nu nog in het wild voorkomen- en leven in Nederland. Evenals de Muskusrat of Bisamrat ondermijnen deze zoogdierensoorten -door het graven van gangenstelsels en onderaardse verblijven- in de beschermende waterkerende gronddijksystemen.
Daarnaast veroorzaakt de beverrat grote oeverkantschade en veel gewasschade. Zowel natuurlijke oeverkantvegetaties als cultuurgewassen als maïs, bieten en dergelijke worden gegeten. Net als de muskusrat eten sommige beverratten ook wel zoetwatermossels.
De beverratten worden ook wel nutria’s of moerasbevers genoemd. Beverratten zijn hele schone dieren. Zij kunnen wel meer dan tien minuten onder water blijven. De beverrat is een zwaar gebouwd knaagdier met een brede hoekige kop. De voorpoten hebben klauwen en tussen de tenen op de achterpoten heeft een beverrat zwemvliezen tussen de 4 binnenste tenen. De neusgaten en de mond (achter de snijtanden) kunnen worden gesloten, en de ogen, neusgaten en kleine oren zijn klein –evenals bij de bever- zitten die hoog op de kop. Ze liggen ‘diep’ in het water daardoor hebben ze tijdens het zwemmen geen last van de ‘boeggolf’ die ontstaat en kunnen ze ‘vrij’ ademen. De tanden van de beverrat zijn oranje, evenals die van de bever. De kleur komt doordat er ijzer in de tanden zit. Het ijzer gaat roesten en daar komt die oranje kleur vandaan. Een vrouwtje kan in één worp wel dertien beverratjes baren.
Beverratten zijn namelijk slecht toegerust op strenge winterse omstandigheden. Poten en staart bevriezen en bij langdurige vorst sterft een deel van de populatie. Maar mede door de milde winters -van de laatste jaren- overleven er gemakkelijk vele exemplaren. In de vrije natuur nemen de aantallen en de bijbehorende verspreiding fors toe, maar ook de schade aan voornoemde dijken. Jaar ‘rond’ wordt de beverrat evenals de muskusrat of bisamrat bestreden. Uit de jaarcijfers blijkt; dat er in 2012, 533 exemplaren en in 2013, 487 beverratten gevangen zijn. Het merendeel van de beverratten is gevangen langs de grens met Duitsland en langs de grote rivieren, daarnaast zijn er meer landinwaarts enkele exemplaren gevangen.
Wat zijn ‘Exoten’? worden ook wel ‘uitheemse soorten’ genoemd. Het zijn soorten dieren, planten en micro-organismen die als gevolg van menselijk handelen in een nieuw leefgebied terecht zijn gekomen, waar ze van oorsprong niet thuishoren. Het kan zijn dat ze door mensen zijn getransporteerd vanuit hun oorspronkelijke leefgebied naar een nieuw leefgebied.
(Bron: Zoogdiervereniging 2014 en de website Muskusrattenbestrijding).