Roodoog

Overal in het land kunnen paartjes Nijlganzen worden waargenomen. Buiten broedtijd leven ze ook in troepen, van rond een dozijn vogels tot en met grote concentraties.In veel stadsparken en singels zitten Nijlganzen. Ze zijn verspreid over het gehele land, in feite over heel Europa.

Uit aflezingen van de individueel geringde vogels blijkt dat Nederlandse Nijlganzen uitwisseling vertonen met populaties in omringende landen. Eenmaal gevestigde broedvogels zijn in het algemeen trouw aan hun broedplaats. Jonge vogels kunnen tot op 100 km afstand van de geboorteplek gaan broeden. Dit zijn vooral de mannetjes, de vrouwtjes komen veelal terug nabij de geboorteplaats. De jaarlijkse overleving van Nijlganzen ligt met ruim 80% in dezelfde orde van grootte als die van andere (bejaagbare) ganzensoorten.
Nijlgans (Alopochen aegyptiacus), ook wel vosgans genoemd, is een blijvertje.De nijlgans komt oorspronkelijk alleen voor in Jordanië, Israël en enkele delen van Afrika ten zuiden van de Sahara. In de 18e eeuw is de vogel in Europa ingevoerd als siervogel, waarna ontsnapte vogels al snel ook in het wild zijn gaan broeden. Vooral de laatste jaren is de vogel sterk in aantal toegenomen, tegenwoordig broeden jaarlijks bijna 5.000 broedparen in Nederland. De vogels trekken in de winter gedeeltelijk weg, maar zijn al vroeg weer terug om reeds januari te beginnen met broeden.

Nijlganzen zijn vaal grijsbruin gekleurd met roodbruine bovendelen. Op de borst zit een donkere vlek en de kop en hals zijn lichter, met een donkere vlek rondom het oog. De vleugels zijn opvallend getekend met een groenglanzend en een groot wit vlak.Foerageert in families of losse groepen voornamelijk gras, maar ook mais en peulvruchten.