ijsvogel met verhaal

enkele dagen geleden zag en hoorde ik op rtl4 dat het vrijdag een mooie dag zou worden en daarna natuurlijk
weer een paar waardeloze dagen met regen en lage temparaturen zo als gewoonlijk.
nu was ik alweer een dag of 10/14 niet meer op mijn ijsvogel plekje geweest,
ten eersten omdat de ijsvogels steeds moeilijker te fotograferen waren nu de jongen waren uitgevlogen en nadien
verjaagd waren uit het territorium van de ouders,
maar ook omdat het weer niet echt lekker en geschikt was om er MINIMAAL een uur of 6 in te gaan zitten en
wachten en dat wachten moet dan zo rustig mogelijk gebeuren en ook dus zo min mogelijk te bewegen want
tenslotten zit ik geheel open en bloot aan of bij de waterkant en ik weet haast wel zeker dat ik vanuit de
bomen aan de overkant door de ijsvogels in de gaten wordt gehouden vandaar dat ik dan vaak gewoon op de grond
zit met aangepaste kleding en de pet tegen de eventuele teken tot net boven de ogen getrokken en met de camera
op de één poot in stelling gebracht en gericht op de tak mocht ik zo na een uur of 3 nog niets hebben gezien
dan verander ik van tactiek en gaat weg van de waterkant om vervolgens een meter of 15 naar achteren te gaan
met heel de handel en daar dan op een laag stoelje te gaan zitten wat vaak dan toch weer resultaat geeft
omdat je nu natuurlijk weer verder van de tak af ben het nadeel is helaas wel dat dan door de grotere afstand
van de tak de kwaliteit van de foto,s beduidend minder wordt door de huidige camera waar ik nu ca een maand of
5/6 mee fotografeer
maar goed, ik ben al blij dat ik nog kan fotograferen en deze camera toen voor een kleine en zeer schappelijke
prijs toen heb kunnen over nemen (nogmaals bedankt mo.....)

maar we dwalen weer eens af zie ik
dus toen ik dat hoorde en zag op het nieuws over die vrijdag met mooi en droog weer besloot ik de batterijen op
te laden en vrijdag flink wat uren aan de ijsvogels te gaan besteden
die vrijdag ochtend was ik al om 5.20 wakkker en wou er eerst uit om lekker vroeg aan de waterkant te zijn maar
dacht toen bekijk het maar lekker en ik draaide mij mooi weer om voor enkele uurtjes
toen ik weer wakker werd was het even over 8 uur en dat is een tijd die mij toch beter ligt maar had wel een
beetje spijt dat ik er toch niet eerder was uit gegaan maar ja, dat is achter af gezien een koe in zijn r**t
kijken en om het verhaal niet te lang te laten worden na het één en ander gedaan te hebben stapte ik op de
fiets voor een half uurtje trappen en gelukkig was er weinig wind en was ik redelijk snel bij het begin van
de dortse biesboch normaal gesproken ging ik hier dan helemaal recht door maar de gemeente dordrecht vond het
zo nodig twee betonnen bruggetjes op deze weg weg te halen en te vernieuwen wat inhoud dat ik van af die tijd
dus binnen door moet om via wandel, fiets en ruiter paden op mijn plekje te komen

en of het nog niet genoeg was bleek dat staatsbosbeheer daar de bossen aan het uitdunnen zijn en ze met zwaar
materiaal daar bezig zijn en rond reden over de paden dus was het op grote gedeeltes één grote modderpoel waar
door heen fietsen niet mogelijk was en toen ik het op een gegeven moment toch probeerde omdat ik het zat was
om steeds op en af te stappen ging ik al na enkele trappen van de fiets onderuit en kwam gedeeltelijk in die
vieze blubber troep terecht ik zal hier maar niet herhalen wat ik die boskabouters van staatsbosbeheer toen
toewensten terwijl ik overeind kwam maar gelukkig de fiets en mijn kleding zagen er niet door die schuiver en
de bijna val in de modder maar aan de tas waar oa de camera in zat was weinig blubber te zien en het zat
eigelijk alleen aan de onderkant er van maar ik besloot nu maar te stoppen met eigenwijs te zijn en te gaan
lopen waar fietsen niet mogelijk was en na een kleine 10 minuten kon ik weer gewoon fietsen en berijkte spoedig
mijn plekje waar ik mijn fiets een eind verder plat in het groen lag ivm het schitteren van het chroom in het
zon licht zodat dat de ijsvogels in ieder geval niet zou afschrikken

en ja, hoe moet je nu een sessie van een goeie 9 uur van hoofdzakelijk zitten en wachten op de ijsvogel in een
redelijke tijd samen vatten?
nadat ik alles gedaan had wat gedaan moest worden besloot ik zo als altijd maar weer gewoon met de camera en de
één poot op de kant te gaan zitten zo dicht mogenlijk bij het water omdat ik daar zo het liefst zat
ik had op deze manier een goed en bijna een vrij zicht naar links en rechts en allebei de kanten hadden iets om
in de gaten te houden
aan de linker kant bevoorbeeld staan een eind verder een paar wilgen bomen wiens takken voor een deel in en boven
het water hangen en in één van die wilgen bevinden zich twee takken waar de ijsvogel graag op zit
de ene tak is van af mijn plek niet te zien omdat die aan de andere kant van de boom is op ongeveer een meter
of drie boven water, de andere tak van die wilg waar de ijsvogel graag op zit daar kijk ik recht tegen aan en
bevind zich een cm of 50 boven water en al menig keer heb ik hem daar al van af zien duiken en weer terug zien
komen maar de afstand is dan te ver om te zien of die wel en niet een visje had kunnen pakken

ook is het prachtig als de ijsvogel daar zit en de zon schijnd op dat gedeelte, ondanks de afstand is de ijsvogel
dan zonder moeite te zien door de felle blauwe plek die dan te zien is op de kale tak boven het water
en ook die vrijdag was dat dus zo en hoewel ik wist dat het door de afstand niet veel zou worden kon ik het toch
weer niet laten om er een foto van te nemen
ook heb ik in het verleden vaak aan die linkerkant de ijsvogel boven het water zien bidden om vervolgens op een
gegeven moment met zeer grote snelheid naar beneden te duiken
dit ging dan zo snel dat ik het niet kon volgen en dan alleen de ijsvogel zag als die het water raakte en
vervolgens weer met of zonder visje naar de wilgen bomen toe vloog

maar de rechterkant heeft toch mijn meeste aandacht omdat van die kant ik vaak de ijsvogel aan ziet komen zodat
ik dan voor die eventueel op de tak is ik mijn camera vlug kan stelen want de ene keer blijft de vogel er een paar
minuten op zitten en de omgeving en mij goed in de gaten houden en een andere keer vliegt hij er gewoon overheen
of raakt met de poten de tak en is gelijk weer er vandoor zonder ook maar een tel te hebben gezeten en die twee
laaste gevallen komen denk ik omdat hij dan in eens mij ziet zitten en in het eerste geval vermoed ik dat de ijsvogel
mij al het opgemerkt als die komt aanvliegen en dan niet meer echt schrikt en dus eerder op de tak gaat zitten
ook heb ik aan de rechterkant veel meer zicht op het groen en de bomen waar wel eens een ree een haas of een roofvogel
uit wil komen en waar dan ik al menig foto van heb kunnen maken

maar goed,terwijl, ik zo aan de waterkant zat en af en toe naar links of rechts keek zag ik in eens iets waar ik
al bang voor was, er naderde namelijk in de verte een wandelaar en natuurlijk weer vergezeld van een hond
nu heb ik niets tegen wandelaars en honden maar wel als ik daar zit met de camera omdat 4 van de 5 het zelfde doen
namelijk een stok zover mogelijk het water in gooien en de hond er achteraan sturen en deze malloot deed dat dus ook
gloeiende gloeiende gloeiende dacht ik bij mijn eigen, zit er al een paar uur en nog geen foto kunnen maken
van een ijsvogel op de tak aan de overkant van mij en nu met dat gegooi en gespetter plus geschreeuw rechts van mij
wat steeds dichterbij kwam kon ik het helemaal wel vergeten
even dacht ik dat de man mij gezien had want hij had de hond bij hem geroepen en al enige tijd de stok in zijn hand
terwijl de hond blaffend om hem heen draaide omdat die de stok wou hebben
nou lang duurde die gedachte dus niet want op ongeveer een meter of 20 bij mijn vandaan gaf eikel een schreeuw
en ja hoor ....daar vloog de stok weer door de lucht en kwam een eind van de kant in het water terecht en die hond
er natuurlijk met een grote sprong en plons er achteraan

klote vent dacht ik bij mijn eigen,hopelijk vergeet je de volgende keer die stok los te laten als je hem gooi en
ga je er even hard achteraan en kom je recht op je kop op de bodem te staan met alleen nog je enkels boven water
uit !!!!
even later kwam de hond er weer uit met de stok tussen de tanden geklemd en ik nam mij voor dat als hij nu weer
de stok in het water zou gooien terwijl die zo dicht bij mij stond ik hem even flink zou aanspreken en hem zou vragen
of die mischien in de veronderstelling was dat die alleen op de wereld was de egoist
maar wat denk je??,hij riep de hond bij zich die vlak bij mij stond,toen dat mormel bij hem was deed hij hem een
riem om, pakte toen de stok af en gooide die over zijn schouder weg en toen ze langs mij liepen zij die mij nog gedag
ook!!
natuurlijk zij ik niets terug en keek ze beiden met volgens mij open mond na en dacht die vent heb echt een flink bord
voor zijn kop met zijn gedag

nu de rust toch flink was verstoord besloot ik maar even de benen te gaan strekken en te proberen wat macro foto,s
te maken van de libellen wat prima lukte van ongeveer 2cm afstand en nog steeds sta ik vaak met verbazing te kijken
naar het resultaat en dat met een camera die nieuw nog geen €250 kost en die mij gegund was voor een 5e er van terwijl
die pas enkele maanden oud was en ik zie wel eens macro foto,s die met een dure digi zijn gemaak plus een macro lens en
dan denk ik wel eens dat is volgens mij niet wat de bedoeling is van macro
maar goed, nu ik toch even bij de tak weg was gelijk maar even een flinke boom uitgezocht om er wat achter te laten
en daar bedoel ik dus niet mijn zakgeld mee
toen ik weer langzaam de kant van de ijsvogel tak op liep om mijn plats weer in te nemen zag ik in eens
toen ik naar de wilgenbomen verder op keek weer het mooie blauw van een ijsvogel op een tak boven het water
toch eens kijken hoe dichtbij ik kan komen voor die er vandoor gaat dacht ik en liep voorzichtig die kant op
na een meter of 20/25 gelopen te hebben hoorde ik op eens een geluid wat mij heel bekend voor kwam en wel het
geluid van een ijsvogel om precies te zijn
ik draaide mij gelijk om en keek over het water achter mij maar zag niets vliegen maar wist voor 100% zeker dat
het wel een ijsvogel kreet was wat ik gehoord had


ik draaide mijn hoofd terug naar de wilgen verder op en zag dat de ijsvogel waar ik naar op weg was nog op de tak
boven het water zat en was hem nu ongeveer voor de helft genaderd
al lopende keek ik toch nog even om en toen mijn blik op de tak viel waar ik al die tijd voor had gezeten zag
ik het in eens....gloeiende gloeiende, of de duvel er mee speelde want nu ik er weg was zat er een ijsvogel op de tak
en mischien wel die ijsvogel die ik even daar voor hoorde maar niet zag
ik bleef stil staan kijken want vlug terug lopen had totaal geen nut en zou de vogel alleen maar verschrikken maar
na mischien een dikke minuut ging de ijsvogel er weer vandoor en ik liet de wilgen waar ik heen op weg was voor
wat het was en ging weer snel terug naar mijn plekje want je weet maar nooit, en ja hoor in nog geen half uur tijd
kwam de ijsvogel 2 keer langs de tak aan de overkant vliegen maar allebei de keren zag die er van af op het laaste
moment en vloog er langs en overheen dus dacht ik dat komt mij bekend voor en tijd om van plek te gaan wisselen
en ging met heel de zooi een eind naar achteren en wel zover dat ik bijna met mijn rug in de brandnetels zat
en dus niet verder kon, stelde de één poot met de camera op de goeie hoogte en wachten maar nu weer

maar het wachten werd wel beloond uiteindelijk ,al duurde het zeker twee uur voor het zover was,zeker twee dikke uren
van om mij heen kijken en en buizerd volgen die laag over de toppen van de bomen vloog en op een gegeven moment
rondjes draaiend in de lucht langzaam uit het zicht verdween
twee dikke uren waarin ik de verschillende soorten libellen bewonderde die elkaar over de toppen van de rietstengels
achterna zaten en de scherpste bochten maakten om aan elkaar te ontkomen
ook heb ik met plezier een tijdje naar een witte kwikstaart zitten kijken die aan de overkant in het natte zand van
de oever eten aan het zoeken was en geen seconden stil bleef staan en je zou er bijna zenuwachtig van worden
maar van en ijsvogel in die dikke twee uur geen teken van leven

maar toen in eens gebeurde het en alles ging eigelijk erg snel
ik hoorde weer de bekende schelle kreet van de ijsvogel en dit keer zag ik hem dus wel duidelijk aankomen
hij kwam zo als haast altijd van de rechterkant af en in een reflex en vliegensvlug richte ik mijn camera op de tak
en ja hoor, terwijl ik door de zoeker keek zag ik de ijsvogel op de tak landen en precies op het moment dat ik
afdrukte voor een foto landen er nog eentje op de tak!!!!
gloeiende gloeiende, dit was een ijsvogel moment wat ik altijd al wilde hebben op een foto en nu zaten er dus
twee tegelijk op de tak en waarschijnlijk het paartje ijsvogels wat aan de overkant gebroed had in het voorjaar
en de zomer
en nog kon ik er een foto van maken maar toen was het over en ging er één van de twee vandoor en van de ander
die nog even bleef zitten kon ik rustig nog enkele foto,s maken en ook hier weer even de pech dat toen ik even
de camera liet zakken de ijsvogel van de tak naar beneden dook en met iets kleins wat geen visje was zo te zien
weer terug op de tak ging maar toen ik weer de camera aan het oog had kon ik nog net een foto maken hoe die weg vloog
maar dat was achteraf gezien een blauwe streep

tjonge tjonge, wat was ik blij dat ik een paar uur daarvoor een eind naar achteren was gegaan met de spullen want
ik wist haast wel zeker dat daar door de ijsvogel(s) toch weer even op de stok zijn terug gekomen en had ik
nu eindelijk een paar foto,s met twee ijsvogels tegelijk er op kunnen maken
ik moest dat even vieren natuurlijk en deed de camera uit en haalden het flesje met limonade uit mijn tas. draaide
de dop er af en hield hem even richting ijsvogel tak en proosten in gedachten even kort op deze ijsvogels
en ging daarna weer met een tevreden gevoel op mijn stoeltje zitten

op een gegeven moment hoorde ik een vervelend eentonig geluid achter mij wat langzaam steeds harder werd en
in eens herkende ik dat geluid want dat was dat geluid van die soort tractor die die lui van staatsbosbeheer
gebruikten om de bomen om ver te rijden en te trekken en dat monster stond nu ergens achter mij te brullen
nou dat was wel balen want nu kon ik het verder wel schudden met de ijsvogels maar ik was ook wel weer blij
dat ze nu pas daar met dat ding stonden en geen half uur eerder want dan had ik nooit de foto,s kunnen maken
die ik nu had
terwijl ik zo op mijn stoeltje zat en de dag terug keek in gedachten werd ik plotsklaps opgeschikt door een kolere
kabaal en toen ik mij verschrikt omdraaide zag ik twee hele lange en smalle bomen tegelijk flink bewegen en toen
allebei tegelijk plat gaan wat gepaard ging met een vreselijk kabaal van takken die braken en een grote wolk van
dorre bladeren en andere troep wat daar lag
ik kon de machine achter mij ergens niet zien met de bestuurder er in zag alleen af en toe een stukje van de
rode kleur maar dat betekende dus dat de bestuurder mij ook niet zag staan of zitten wat dus levens gevaarlijk
was voor mijn gevoel dus vlug pakte ik mijn spullen bij elkaar haalde verder op mijn fiets uit de struiken
en maakte dat ik daar weg kwam bij die vernielzuchtige boskabouters van staatsbosbeheer

net toen ik de dortse biesboch uit was zag ik nog twee prachtige buizerds vliegen waarvan er eentje op een paaltje
aan de overkant van de weg ging zitten, even dacht ik er nog aan om te stoppen en de camera weer uit de tas te halen
maar ik was nu al zo,n uur of 9 bezig en was het eigelijk wel zat dus belde al fietsend mijn vriendin op en
vroeg haar om langzaam de waterkoker maar aan te zetten voor de koffie omdat ik over een minuut of 15 thuis zou zijn
hopelijk mooie foto,s van de ijsvogels
helaas waren de foto,s niet zo mooi als ik gehoopt had maar was eigelijk wel te verwachten doordat ik op
een gegeven moment nog verder van de tak ben gaan zitten om de kans op succes te vergroten en met succes gelukkig
dus we zullen maar denken.....liever dan maar zulke foto,s dan helemaal geen foto,s, toch?

dick