Kokmeeuw, en hoge vogel score, in Olympische week.

Vandaag (Valentijnsdag) een fietstochtje naar een parkbos - onder frisse, zonnige weercondities – gelegen in een aangrenzende gemeente. Terwijl ik op weg ben, en door het gemengde bos fiets, hoor ik nu al de vink. Constant oefenend, herhalend en repeterend zijn zang. Over enkele weken moet de eindzang - zijn “vinkenslag” ‘tierrewietsjie’ - perfect klinken, om een vrouwtje te lokken. Doorrijdend even verderop tijdens het passeren van enkele oude eiken, op dit moment blad loze bomen. De boomkruiper zingt; een hoge oplopende riedel die komt me nu tegemoet. Vlak daarna hoor ik de boomklever - zijn aldoor ’blubbende‘ roep - wordt gevolgd door enkele hoge zangrijke uithalers. Dan fiets ik door, en zie boven de weilanden grote samen geschoolde groepen houtduiven vliegen. Opvliegend ook van de grond, opgeschrikt door - een in de aanval zijnde aanstormende roofvogel? Een havik of een rondzwervende slechtvalk, die steeds vaker - in deze omgeving gezien en gemeld wordt. De vorige keer dat ik het park met grote waterpartijen bezocht, zaten er naar schatting ca. 350 tot 500 kokmeeuwen. Nu onderweg opstap - met camera en vogelkijker - speciaal en bewust, opzoek naar geringde kokmeeuwen. Meeuwen leggen enorme afstanden af o.a. langs de kust - van noord naar zuid - en vice versa. Door vogels te ringen - krijgt men door terugmeldingen gegevens - en inzicht, welke route heeft de vogel gevolgd. Door vogels te voorzien van een GPS zender en deze weer uit te lezen, krijgt men inzicht van; de gedragingen van de vogel tijdens de gevolgde vluchtroute(s). Ook kan men de (weers)omstandig heden, vlieghoogtes en tijdsindeling van de dag herleiden. Gegevens kunnen gebruikt worden om ‘vaste’ vluchtroute van (kust)vogels veiliger te maken, door b.v. geen windmolens te plaatsen midden in een “natuurlijke” vluchtroute. In stedelijke gebieden – maar ook in dit park - voeren veel mensen de vogels, en meeuwen maken hier dankbaar gebruik van. Daardoor zijn Kokmeeuwen in steden vaak gewend aan mensen en ze laten zich dan ook meestal van dichtbij bekijken. De "Werkgroep Kokmeeuw" houdt zich bezig met het systematisch verzamelen van gegevens over geringde Kokmeeuwen die in en rond de stad overwinteren. Ook het verzamelen van gegevens over geringde Kok- en stormmeeuwen die in en rond de stadsteden verblijven. Ook de aanwezige verzamelende watervogelsoorten op en rondom de vijvers bekijk ik met belangstelling. Nog twee bochten, en ik zie het park al liggen. Wanneer je ook komt bij zo’n park, er zijn altijd mensen in de weer. Moeders met kinderwagens, joggers, wandelaars met en zonder hond en “voederaars” - met in de hand een voederzak - die het brood uitstrooien voor de - zo lijkt het - altijd hongerige vogels en parkdieren. Fiets nu richting de krijsende hongerige meeuwen, al duikelend over elkaar heen grijpen ze de stukjes brood die in de lucht worden gegooid. Anderen zitten rustig op het gras om de kleinere stukjes en kruimels op te pikken. Op hen richt ik vogelkijker, en speur de rode, geel/groene pootjes af op aluminium en/of gekleurde pootringen. Verschillende kleuren variatie ’s zijn ondertussen na jaren in gebruik. Nadat ik vanmorgen alle aanwezige meeuwen op de verzamelplaatsen heb afgezocht, heb ik nota bene maar één (aluminium) geringde kokmeeuw kunnen ontdekken. Leuke waarnemingen zijn - die van buitenlandse vogels – en b.v. door een influx van Deense Kokmeeuwen zoals toen tijdens de strenge winter van 1986/87. Meer info over ringprojecten zie de website van: http://frankmajoor.nl/indexkokmeeuw1-nl.shtml . Heb je een ringnummer van een vogel genoteerd, zoek dan op deze website: http://www.cr-birding.org/ . Nu zoek ik met behulp van de vogelkijker de waterpartijen die liggen rondom het park af. Daarna noteer ik de volgende watervogelsoorten op mijn streeplijstje: Waterhoen, meerkoet, wilde-, krak-, kuif-, tafel- en ‘soep’eend. Ook zwanen en ganzen noteer ik: knobbelzwaan, Indische-, grauwe-, en ‘soep’gans. De ‘soep’gans en ‘soep’eend zijn alle (half)gedomesticeerde vormen van b.v. de wilde eend. Het product van de kruising van een “tamme” boerengans of -eend X een ‘wilde’ soortgenoot. Verzamelnaam door vogelaars gegeven. Op de terugweg - de zon breekt nu echt door – fiets ik, door het oude eikenbos en hoor een aantal keren de roffel van de grote bonte specht. Ook hier roepende boomklevers – oorzaak; door de geringe temperatuur opwarming - en zie troepjes wegtrekkende; mezen en vinken. Bijna aan het eind van het gemarkeerde wandelpad zie ik van afstand, - hoog in de bomen, donker aftekenend - de grote takkennesten die behoren tot de reigerkolonie. In één blik tel ik zo een tiental nesten van de blauwe reiger. Als een schildwacht zittend - op hun post - het nest in aanbouw, verdedigen ze hun ‘wieg’ voor ‘nestmateriaal’ kapers. Midden maart broeden ze op hun eieren. Als de lente in volle bloei is, zal ik nog eens een bezoek brengen aan het parkbos, en de blauwe reiger kolonie. Dan kijken naar het af- en aanvliegen van de reigerouders, en luisteren naar het geschreeuw van de hongerige jongen in de takken nesten. Bij de foto; Kokmeeuw, vliegend in het vroege voorjaar - de bruine kop kap begint zich af te tekenen. Interesse in nog meer informatie van de kokmeeuw?. Zie dan de eerder geplaatste foto en tekst, op mijn foto weblog: Kokmeeuw, op z’n Paasbest. Dit is link:
https://vroegevogels.bnnvara.nl/Foto.462.0.html?&tx_varavvgallery_pi1[uid]=120268&cHash=092ab14ad2a19002279a53cca4bbad33