Kokmeeuw, op z’n Paasbest.

Wie kent hem niet de kokmeeuw (of “kapmeeuw” zo werd de soort vroeger genoemd) de zeer algemene meeuwensoort van Nederland. Overal kun je hem tegen komen, aan de kust, in het binnnenland, in heidegebieden en zelfs in de stad. Overal komt zij of haar aan z’n kostje. De winterdag zie je groepen meeuwen bij elkaar voedsel zoekend boven stadsvijver of zelfs in de binnenstad op het marktplein na het sluiten van de markt, om de laatste afvalrestjes van een viskraam te pakken te krijgen. Vaak zie je de kokmeeuwen in groepen rustend vermengd met stormmeeuwen. Een Kokmeeuw herkennen aan het verenkleed is, afhankelijk van het jaar getijde; eerste zomer, zomer, eerste winter, winter. Buiten het paring – en zomerkleed om is het “koptelefoontje” op de kop zichtbaar. Het is een wijdverspreide broedvogel van poelen, moerassen en hoogvenen. Een tiental jaar geleden, werden de vuilnisbelten in de omgeving van de broedgebieden, niet met grond afgedekt. Het aantal broedparen liep door overvloed aan voedsel per jaar hoog op. Dit jaar was met 24.942 paren de kolonie op Griend wederom veruit de grootste in het Waddengebied (en heel Nederland). Dicht bijeen bouwen de kokmeeuwen in een kolonie de nesten met een pik afstand van elkaar. Zo kreeg het ven liggend in het Landgoed “De Hamert” in de provincie Limburg de naam Pikmeeuwenwater. Binnen de broedkolonie van de kokmeeuwen, aan de rand daarvan broed en profiteert de geoorde fuut mee van het meeuwen afweersysteem tegen indringers. Voorafgaand aan de paringsperiode krijgt de kokmeeuw zijn koffiebruine kap en karmijnrode snavel. Zo is hij binnenkort op z’n paasbest voorbereid op het aanstaande broedseizoen.