Droomvogels, en de kunstige tuin- en stadsvogels.

Voordat ik 's avonds ga slapen pak ik nog even boek. Op dit moment -lees ik de winnaar van 2015- het beste natuurboek "De gierzwaluw" geschreven door Remco Daalder. Om alvast geïnformeerd en voorbereid te zijn op de terugkerende zwaluwen. De stadsbioloog van Amsterdam neemt ons mee en gaat op zoek naar de geheimen van deze opvallende stadsvogel. Tevens ontmoet hij allerlei kleurrijke mensen en hoort hun (gierzwaluw)verhalen aan. Na het lezen van een paar hoofdstukken leg ik het boek neer en probeer dan de 'slaap te vatten'.

Woel nog even, dan op de rechter- dan op de linkerzij. Sluimerend denk ik na over de zojuist gelezen verhalen over deze geweldige stadsvogel en de indrukken van deze dag. Dan zak ik weg in dromenland, en kom in een mistige grauw grijze kleurloze plas-dras omgeving. Dan springen opdringerig verschillende vogels -kraanachtig uiterlijk- om me heen. Hun silhouetten maken indruk. Op de grond en in het water -overal rondom om me heen, zitten Zwarte reigers (Egretta ardesiaca). Ze slaan hun ‘scherm’ vleugels als een paraplu om zich heen. Onder hun vleugels –er valt een schaduw op het water- daardoor kunnen ze gemakkelijker hun prooien zien in het water en vangen. Voel me niet zo op m’n gemak tussen al deze vreemde grijsachtige niet te determinerende springende dansende vogels. Voor m’n gevoel duurt het wel één uur dat ik tussen deze ‘droomvogels’ zit. Maar dromen duren kort en zijn vaak bedrog. Dan ontwaak ik sluimerend uit de vogeldroom door een koerende houtduif, die vlak onder het slaapkamerraam zit. Na een minuut of twee hoor ik in de verte een specht. Hij zit altijd -in het aangrenzende bos- aan de rand van de woonwijk. Een ‘lachende’ groene specht -alsof het zo moet zijn- om de droomervaring nog eens te onderstrepen.

Achteraf -na een dag of twee- bedenk ik me of deze nachtelijke dromen te maken hebben met de natuurbranden in het Fochteloërveen. Las onlangs dat een eerste inventarisatie duidelijk maakt dat ongeveer 100 hectare veengebied is afgebrand. Dat deel ziet er zwartgeblakerd en troosteloos uit. Vooral de vegetatiestructuur is erg aangetast. Het duurt zo een jaar of tien voordat deze vegetatie zich hersteld heeft, als die zich al helemaal herstelt. Ook de roodborsttapuit en de kneu zijn hun geschikt broedbiotoop kwijt. Andere soorten daarentegen als graspieper, veldleeuwerik en gele kwikstaart zullen wellicht profiteren van de verandering. Het bekende spreekwoord “de een z’n … is…. de ander z’n….” gaat -zoals zo vaak- ook hier op.

De merel en gaai zijn op dit moment -in eigen tuin- volop bezig met hun nestbouw. Dit jaar is bij de merels de klimop hun domicilie. Ook de pimpelmezen hebben een nestkast uitgezocht. Rondom de vijver zie ik de eerste groene kikker, die van de kant ‘af springt’ het water in. Weer ‘ontwaakt’ uit winterslaap. Over ‘dik’ een week of zes, zullen de eerste gier- en huiszwaluwen aankomen. Hun ‘kunstige’ vluchtshows “aan het zwerk” zijn dan weer te aanschouwen. De ‘vroegere’ aankomst (streef)datum van het gierzwaluwen bezoek aan Nederland, lag zo rond Koninginnedag. Maar of ze het nu halen om op ‘Koningsdag’ te arriveren, blijft afwachten. Mocht u ondertussen het boeiende boek over “De gierzwaluw” hebben uitgelezen? Misschien een ‘tip’, om ook het boek over de huiszwaluwen van Theunis Piersma, ‘Zwaluwen van Gaast’ eens te lezen. Dan bent u zeker goed voorbereid op het nieuwe zwaluwen seizoen. Droom maar alvast over die stadsvogels met hun adembenemende ‘squadron’ vluchten boven uw eigen huis- en tuinreservaat!

Bij de foto: een kunstige tuinvogel, ik zie er wel een merel vrouwtje in. De ‘afbeelding’ is gemaakt in de “Twickeltuinen” te Delden, Twente.