Blauwe règâh

Begin maart (2018)verscheen in het nieuws dat een dakloze man in het Haagse Bos een Blauwe reiger zat te braden. Gewoon boven een kampvuurtje. Het werd al gauw lokaal wereldnieuws. Op verzoek van het Natuurhistorisch museum uit Rotterdam werden de geroosterde poten nog even snel uit de kliko gevist.

Deze maken nu samen met de 'Dominomus', 'de Verslikvis', 'de Mcflurry-egel' en 'de Traumameeuw' deel uit van de collectie 'Dieren met een verhaal'. Maar hoe zit dat eigenlijk met die Blauwe règâh? Wat voor beest is het? Hoe Haags is hij? En... smaakt zo’n règâh een beetje?

Veelzijdige schoffies
Volgens de oude Brehm 'nemen reigers de zonderlingste standen aan die echter geen van allen aanspraak kunnen maken op bevalligheid’. Ik snap wel wat hij bedoelt, maar toch mag ik die blauwe schoffies wel. Ze hebben een veelzijdige verschijning. Neem nou een gure winterdag. Dan zie je ze vaak ineengedoken langs een sloot zitten, een beetje als een coach bij een kansloze voedbalwedstrijd in de motregen. Maar zodra ze gaan lopen, krijgen ze iets elegants en onbeholpens tegelijk. Het zijn dan net magazijnmedewerkers in grijze stofjassen, die met een wapperende laatste haarlok en met grote passen in hun domein rondlopen.

Martins Blog : 'Gebakken règâh /www.hethaagsegroen.nl