Heksenboter, opmerkelijke etalering in het ‘herfstige’ bos.

Als je regelmatig in het ‘herfstige’ bos wandelt is de kans groot dat je -tijdens een van die wandelingen- de slijmzwam “Heksenboter” ontdekt. Als wandelaar in de bossen ben je verbaasd wanneer je de citroengele vlaklodders vind op dode dennenstompen. Al begin juli 2014 ontdekte ik tijdens een bezoek aan een bosperceel gelegen rondom De Sprenge het hierboven gefotografeerde heksenboter. In die week -dagen voor de waarneming- was er regelmatig (veel) regen gevallen. Door de vochtige omstandigheden en temperatuursveranderingen had het plasmodium een bose gekregen. Was tot ontwikkeling gekomen, op en in de aderen van een oude boomstobbe. Wanneer je zoiets waarneemt is het telkens weer, een vreemd ‘natuurlijk’ veel vormig verschijnsel.
Heksenboter of runbloem (Fuligo septica) is een slijmzwam. Het bestaat uit een geel plasmodium dat zich kan verplaatsen en daarbij een glanzend spoor achterlaat. Heksenboter voedt zich met micro-organismen. Heksenboter komt in de hele wereld algemeen voor op dood hout en heeft in verschillende landen vergelijkbare namen als "Troll butter", "Dog vomit slime" (Engels) en "Trollsmör" (Zweeds).
Mythisch Fabelachtig, verzonnen. In vroeger dagen, toen het ontstaan van heksenkringen nog een mysterie was, werd hun voorkomen in de duivelse of mythische sfeer verklaard. Heksen, duivels of elfjes (fairy ring) lieten ze groeien. Ze kwamen daar voor, waar heksen hun nachtelijke cirkeldans uitvoerden, daarbij regelmatig hun neus ophalend en de uitgespuugde snot als Heksenboter op de grond achterlatend.
Uit een onderzoek is gebleken dat Heksenboter opvallend veel verschillende metalen opneemt. (bron: Wikipedia).