Geweizwammetjes

In de winter is het geweizwammetje een soort die wel opvalt. De kleine vruchtlichamen zijn bedekt met een wit poeder en dat springt er wel uit in het donkere bos. De zwammetjes groeien in groepjes bij elkaar en altijd op dood hout. Eigenlijk kun je het geweizwammetje het hele jaar door wel vinden. Als ze jong zijn, zijn ze het mooist omdat ze dan wit bestoven zijn met sporen. Dit zijn de ongeslachtelijke sporen. Oudere exemplaren zijn helemaal zwart en daardoor minder opvallend. Dit komt omdat in deze fase de zwam geslachtelijke sporen maakt, die donker gekleurd zijn.

De herkomst van de naam laat zich raden, de vertakte vruchtlichamen lijken wel op miniatuur hertengeweien.

Het is een saprofyt, dat wil zeggen dat de zwam leeft van dood hout. Een onmisbare schakel dus in de kringloop van de natuur. Eten kun je het taaie geweizwammetje niet. Toch is het een nuttige zwam, daar hij stoffen bevat die als geneesmiddel worden gebruikt. Zo zitten er tumor remmende stoffen in die bovendien nuttig zijn om schadelijke nematoden te bestrijden.
Info: Natuurfotografie