Sterhyacint

De Vroege Sterhyacint is inheems in Zuid-Europa en West-Azië. Ondanks dat de soort niet wild is in Nederland en Belgie, is de soort al zeer lang aanwezig als stinzenplant en is inmiddels ingeburgerd. Vroege sterhyacint wordt ook aangeboden als tuinplant en is in het hele land verwilderd aan te treffen. Ze bloeit van maart tot en met april en wordt in loofbossen op voedselrijke grond en in het stedelijk milieu aangetroffen. Vroege sterhyacint onderscheidt zich samen met Oosterse sterhyacint ( Scilla siberica ) door de niet vergroeide kroonbladen en de niet verbrede, cylindrische helmdraden die aan de basis van de kroonbladen ingeplant staan en door de rechtopstaande (niet knikkende) bloemen, de bloemstelen die langer zijn dan de breedte van de bloem (i.t.t. korter) en het kleinere aantal bladen (2 i.t.t. 2-4). Verder heeft Vroege sterhyacint tijdens de bloei altijd een paars vruchtbeginsel bij paarsbloemige exemplaren en een wit tot witbruin vruchtbeginsel bij witbloemige