Krokus, geeft kleur aan ‘extra’ Lentegevoel en betoverende stinzenplanten.

Volgende maand - precies op 20 maart - begint de Lente en eindigt het eerste jaargetijde op 21 juni 2014. Nu de milde winter voortduurt, lees je op verschillende natuur infosites dat de ‘belevings’natuur ruim meer dan vier- tot vijf weken voorligt op het “normale” schema. Dat vroege lente gevoel was afgelopen weekend nog eens extra te merken, tijdens het bezoek - met uitbundige zonneschijn - aan een naburige park en tuin. In de kasteeltuin onder de zware oude beuken- en eikenbomen, zag ik een blauw bloementapijt van – tientallen vierkante decameters - krokussen. Wanneer je kijkt naar de bloemenpracht en je besluit een foto te maken, houdt die in een lage positie (bijna tegen de grond aan) en dan drukt je af. Even later contoleer ik de opnamen, dan zie ik op het camerabeeldschermpje dat alle krokusbolplantjes even groot zijn, als één glad geschoren gazonveld. Tussen de fotografie bezigheden door hoor ik de vroege voorjaarszang van; zanglijster, boomklever, heggemus, kool- en pimpelmees en de vink, die zijn vinkenslag telkens opnieuw repeteert. Doorlopend over de smalle wat modderige schelpenpaden, neem ik gelijk het eerste pad links. Na de jaren oude hoge rododendrons - nu met dikke bloemknoppen - die op springen staan. Dan verbaas ik me - terwijl ik uitkijk over een groot stinzenplanten veld. D’r staan wel honderden sneeuwklokjes - dicht opeen - in het zuidelijke deel van de kasteeltuin. Het ‘echte’ lente gevoel houd nog niet op, als ik even later in de - door vele vrijwilligers - goed onderhouden kasteeltuin wandel. Even rondkijken in de tuin met geordende plantvakken. Dan valt mijn oog op, de schijnhazelaar die in volle bloei staat. Ook ruik ik de zoete geur van de honing die in de bloemen zit. Nu in de zon, uit de wind - tijdens de oplopende temperatuur - ruim boven de +12 graden zie ik verschillende bijensoorten, nectar en/of honing tanken. Opgewonden vliegen ze rond - van bloem naar bloemkroon - met aan hun (achter)lijf- en pootharen, vele gelige stuifmeelkorrels. Op deze uitzonderlijke lentedag vullen de bijenvolken hun honingvoorraad weer aan en worden reparaties uitgevoerd aan hun ‘was’raten huisjes na een winterlang gebruik. Nu ‘buiten’ bezig zijn, geniet je dubbel van het voorjaar, zo beleef ik het “extra” lente gevoel. Nog even wachten en dan is het genieten, van meer bloeiende soorten stinzenplanten. Tot deze groep wordt onder andere gerekend: verschillende soorten sneeuwklokjes; bos- en sterhyacinten; sneeuwroem; winterakoniet; krokus; lenteklokje; bosanemoon; gele anemoon; vingerhelmbloem; holwortel; zomerklokje; wilde narcis; kievitsbloem; knikkend vogelmelk; lelietje van dalen en verschillende soorten aronskelk en bosanemonen. Stinzenplanten vormen een bijzondere groep verwilderende sierplanten. Ze horen thuis op oude buitenplaatsen en op de oude 'stinzen' (landhuizen) in Friesland. Zij zijn daar al eeuwen geleden geplant. Daar zijn ze verwilderd en door de jaren heen massaal ingeburgerd. Het zijn vooral in het voorjaar bloeiende bol-. knol- en wortelstokgewasjes. Velden vol bloeiende bolgewasjes maken een bezoek aan een buitenplaats tot een waar uitbundig kleurig lentefeest. In Groningen noemt men de stinzenplanten; börgblomkes.
Meer weten over stinzenplanten? Zie via deze link: http://www.stinzenflorafryslan.nl/