. . .. ... .... ..... . ..... .... ... .. . . keep dreaming .. .

voor de fijnproevers; Nee, géén CULTIVAR.., Geïmporteerd . - Kamperfoeliefamilie Caprifoliaceae, - Dipelta, Grieks dis: twee, pelte: schild, twee van de bloembladen zijn schildvormig. Sierlijke bladverliezende struiken die vanwege de mooie roze of purperen bloemen gekweekt worden. Bladen tegenoverstaand met korte steel, gaafrandig of getand, enkelvoudig.
Bloemen zijn buis/klokvormig met 1-2 bijeen, okselstandig of meerdere bijeen aan het eind van korte bladige zijtwijgen, stijl is korter dan de kroonbuis, 4 meeldraden, vruchtbeginsel 4hokkig, doosvrucht met blijvende schutbladen.
Vier soorten komen voor in Centraal en W. Azië.
Ze lijken op Diervilla ’s in vorm, de bloemen in vorm lijken op die van Abelia.

Onderstaande vorm is vrij goed winterhard.
Dipelta floribunda, Maxim. (overvloedig bloeiend) Bladstelen zijn 3-7mm lang en behaard
Dunne en tamelijk grote ovaal tot lancetvormig bladeren staan aan dunne, bruin behaarde stelen, wat hangend, 5-12cm lang en 3-5.5cm breed met toegespitste top, flauw getande of gekartelde bladrand, donkergroen en van onderen iets lichter en aan beide zijden langs de nerven blijvend behaard.
Twijgen zijn eerst rood/bruin en behaard, later grijs en kaal, aan meerjarige takken afschilferend.
Bloemen staan met 1-2 stuks bijeen, okselstandig of aan het eind van korte zijtwijgen met 4-8 bloemen bijeen, aan dunne hangende twijgen van 2cm lang, licht roze met de onderlip met oranje vlekken, mei/juni, kelk met afstaande tanden, bloemkroon is 3.5cm lang, 2lippig, kroonlobben iets afstaand, de onderste lip duidelijk oranje/geel gestreept, 4-2machtige meeldraden die met de stijl niet boven de kroonbuis uitsteken.
Een mooie opgaande vorm met later sterk overhangende twijgen die een zeer brede struik vormt
Uit W. China wordt 3-5m hoog. Is beschreven in 1907.
( * Curtis botanical magazine ).