Heelblaadjes

De Latijnse naam voor Heelblaadjes is als volg ontstaan: Dysenterica is afgeleid van dysenterie. Het zou helpen bij de genezing van Dysenterie. Dysenterie is een infectieziekte van de ingewanden met een ernstige vorm van buikloop gevolg. Deze ziekte werd ook wel rode loop genoemd. Linnaeus had namelijk van een generaal uit het Russische gehoord dat zijn manschappen tijdens de veldtocht tegen de Perzen van de dysenterie had genezen met behulp van Heelblaadjes. Inmiddels is veel meer bekend over deze ziekte en weten we dat Heelblaadjes geen stoffen bevat die de infectie kan stoppen.
Pulicaria komt van het Latijnse Pules dat vlo betekend. Dit verwijst naar het gebruik van deze plant als huismiddel tegen vlooien. Bladeren werden op het vuur gelegd en door de rood werden alle insecten gedood.
De gekneusde bladeren en wortels van Heelblaadjes hebben ook een adstringerende werking die werd gebruik bij het stelpen van wonden. In het Arabisch heet dit kruid Jobs tranen, Rara ejub, omdat verondersteld wordt dat Job met het afkooksel van dit kruid zijn zweren genezen zou hebben.
Rembert Dodoens (29 juni 1517 - 10 maart 1585) was een Vlaamse arts en botanicus , ook bekend onder zijn Latijnsenaam Rembertus Dodonaeus, schreef in 1554 over Heelblaadjes:
Sy sijn oock goet teghen die couwpisse en droppelpisse, en teghen die geelsucht, en teghen die pijne en weedom des buycxs.
Dese bladeren ende bloemen met eedick inghenomen, zijn goet teghen die vallende sieckte. Die bladeren ghewreven, zijn goet gheleyt op beten en steken van fenijnnighen ghedierten. Dijsghelijck op wonden en coude ghezwillen. Dit cruyt met olie vermenght ende tlichaem daer mede bestreken doet die coude huyveringhen achter blijven. (Ged. Klooster Ter Apel)