Boomschorspalet, het oog van de slechtvalk.

Regelmatig bijna wekelijks kom ik er langs met de fiets tijdens het ‘natuur’ stadsrondje. Maar dit keer afgestapt -in het minipark met waterpartijen- om een kijkje te nemen en gelijk een rustpauze te houden.
Sta nu voor een oude boom de Grauwe abeel (Populus canascens). Kijk geïntrigeerd door de takken heen -van de bijna bladeren vrije kruin- zie in de boomschors getekende ‘ogen’ op de dikke stam van ruim een meter doorsnede. Je zou met respect kunnen zeggen ‘een tijdloze boom’ deze ‘oude’ met zeker meer dan honderd cyclusjaren. De mens die deze bomen gepland en geplant heeft, hebben vooraf niet kunnen voorspellen dat deze solitaire boom in voorspoed tot een volwassen exemplaar zou uitgroeien.
Gefascineerd kijk ik naar de getekende witte -met groene bealgde- schors waarin ik vele oude ‘tak ogen’ zie, waarvan er voor mij één lijkt op het oog van de slechtvalk (Falco peregrinus). Een wandelaar met hond passeert onderwijl ik een foto maak van de ‘oude grauwe’. Hij knoopt gelijk een gesprek aan en begint te praten over ‘zijn’ Grauwe abeel deze imposante boom. Die voor hem dagelijkse een onderwerp van beleving is. Jaarrond -het doel en onderwerp- voor en tijdens een wandeling met zijn hond.
De determinatie van deze boomsoort is soms problematisch omdat deze soort tussen de Witte abeel en de Ratelpopulier instaat en op beide kan lijken.
Lees het artikel over de Grauwe abeel van de Stichting Bomen Over Leven: http://www.bomenoverleven.nl/abeel.html