Schoonheid

Aan de bloeiwijze en de vijftallige witte bloemen, hoewel klein, is de soort gemakkelijk te herkennen, maar de kransstandig staande smalle lijnvormige bladeren vallen nog meer op.In akkergemeenschappen en ook wel als pioniersoort vind je de eenjarige Gewone spurrie, Spergula arvensis L., uit de Anjerfamilie.
De lijnvormige bladeren die op het eerste gezicht kransstandig lijken te zijn hebben in tegenstelling tot bij de Heidespurrie aan de onderkant een groef. De bladeren zijn niet blauwachtig van kleur. Er zijn verder kleine steunblaadjes aanwezig op de plaats waar de bladeren aan de stengel staan.
De bloemen staan in gevorkte bijschermen en als vijftallige bloemen zijn ze snel te herkennen als bloemen uit de Anjerfamilie. De witte kroonbladen zijn omgekeerd eirond en iets groter dan de kelkbladen. Na bevruchting groeit het vruchtbeginsel uit tot een doosvrucht. Deze springt bij rijpheid met vijf tanden open. De zaden zijn sterk gewelfd. Hun kleur is bruin-zwart. De vleugelrand van de zaden is zeer smal. Bij het uitrijpen gaan ze witte papillen vertonen, die uiteindelijk tot bruinachtige verkleuren.
De eenjarige plantensoort kiemt meestal vroeg in het voorjaar, bloeit in de daaropvolgende zomer en voltooit op die manier zijn hele levenscyclus binnen een jaar. Soms vind je planten die in de lente bloeien; deze zijn dan gekiemd in de voorgaande herfst.
( Flora van Nederland).

Jeanette, bedankt voor de juiste naam.