Bosanemoon, een echte lente bloem.

Vandaag een zonnige dag, met temperaturen van rond de twaalfgraden. Even naar het naburige bosperceeltje waar de bosanemoontjes uitbundig zouden kunnen bloeien. Loop het modderige toegangspaadje in. Hoor de groene kikkers zachtjes kwaken in de langs liggende ontwateringsloot. De tjiftjaf die onlangs is teruggekeerd zingt me tegemoet, met zijn herhalende zang. Dan weer even bezig met het vangen van insecten en daarna klinkt de onophoudelijke zang weer door het gemengde bos. Dit vogelrijke bos met vier spechtensoorten, kleine zangers, verschillende mezensoorten en een rijke planten diversiteit.
De bosanemoon een bloem van het kale voorjaarsbos. Hier groeiend in een vochtige omgeving tussen gevallen oude populieren en –hazelaar groepen. Nu de eerste zonnestralen de bodem verwarmen zie je de eerste helderwitte bloempjes- bestaande uit zes bloemblaadjes en in het hart gele meeldraden- opvallend blinkend in de voorjaarszon. De bloem open -aan de buitenkant- gedeeltelijk paarsrood, de bloemknoppen -dicht- zachtroze. Het gevoel van ‘Lente’ stralen ze bloeiend uit, wanneer je een ‘vroeg’ groepje bijeen ziet staan. Later in de bloeiperiode vergezeld met akkerhoorn. Ook zo’n gelijkend wit stervormig bloempje. Maar deze heeft maar vijf bloemblaadjes en tot op de helft ingesneden. Al vele jaren kom ik in het voorjaar de rijke bloei -een omvangrijke show- van duizenden bosanemoon met verwondering bekijken. Nu vroeg in het prille voorjaar staan er enkele groepjes bosanemoontjes, die ijverig hun best doen om de ochtend vorst en rijp te ontgroeien. Maar de lente zet door!