verliefde vuurvlinders

Twee weken geleden werd de grote open plek in het bos die ik dit weekeinde weer bezocht bevolkt door kleine koolwitjes. Het was net een sprookjes bos met die dartelende witte vlekjes. Maar deze keer was de plek vrijwel leeg, op een paar witjes na. Hun vleugels waren al zwaar beschadigd. (later zal ik een foto plaatsen). Ze zochten elkaar tegen de avond op om samen te slapen op 1 plant: een grote brandnetel.
Wat ik bij beter kijken wel vond waren veel vuurvlinders. Op ieder groepje gele veldbloemen was wel een exemplaar te vinden en aan het eind van een warme dag vond ik zelfs een stelletje. Er werd, ik neem aan door het mannetje, een mooie dans uitgevoerd: trillen van de vleugels. Even later vlogen ze samen weg en raakte ik ze uit het oog.