Lindenspitskop

De lindenspitskop (Oxycarenus lavaterae) werd in 2008 voor het eerst gemeld in de Benelux: een kortstondige vestiging in Zuid-Nederland. In waarnemingen.be dateert de eerste melding van deze soort uit 2014. Vervolgens werd de lindenspitskop zowel in 2016 als in op telkens drie locaties waargenomen. Dit jaar staat de teller echter al op meer dan 10 locaties. Die liggen verspreid van Kortrijk tot Antwerpen.
De lindenspitskop valt vooral op omdat de soort in grote groepen op lindes vertoeft, vaak met vele honderden bij elkaar. Zo’n aggregaties bestaan doorgaans uit nimfen (onvolwassen exemplaren) en volwassen individuen (in beide stadia kan de soort overwinteren). Instinctief zou je vermoeden dat zo’n grote groepen wantsen schadelijk zijn voor de boom, maar totnogtoe werd nergens schade vastgesteld. De wantsen leven van sappen. De soort wordt gecatalogeerd als onschadelijk: paniek is onnodig.
Vermoedelijk lift de lindenspitskop geregeld mee met allerlei transport. De uitbreiding van de soort van Zuid- naar Noord-Europa wordt in verband gebracht met de import van plantgoed. Opmerkelijk is dat deze wants in Zuid-Europa vooral op Hibiscus, Lavatera en kaasjeskruiden zit, terwijl in Centraal- en West-Europa linde de belangrijke waardplant lijkt; een gelijkaardige switch werd bij de eveneens warteminnende vuurwants vastgesteld. In Zwitserland bleek dat de wantsen, die op lindeschors overwinteren, probleemloos temperaturen van -10°C overleven. Dus wellicht is de lindenspitskop een blijver in ons land.