Strak in de lak

Het leliehaantje is een vraatzuchtig kevertje, verwant aan de Coloradokever.
Bijna uitsluitend te vinden op lelies, maar ook op kievitsbloemen (Fritillaria spp.) .

De kever is ongeveer 1 cm groot en heeft een felrode rug. De andere lichaamsdelen (buik, poten, kop en sprieten) zijn zwart. De rode rug maakt hem goed zichtbaar op groene plantendelen. Bij aanraking van de plant voelt hij zich echter bedreigd, laat zich vallen en ligt zowat altijd met de rug naar beneden op de grond, perfect gecamoufleerd en bijna onvindbaar … Is het gevaar geweken dan draait het leliehaantje zich om, klimt weer op de plant en zet zijn vraattocht verder.

De volwassen leliehaantjes zetten in de lente hun eitjes af aan de onderzijde van de lelieblaadjes. Dit kan tot de zomer doorgaan. De keverlarven zijn na twee tot drie weken volgroeid, verpoppen vervolgens in de grond, en na enkele weken komen nieuwe volwassen exemplaren tevoorschijn. Deze blijven ter plaatse of vliegen uit naar andere tuinen op zoek naar lelies of kievitsbloemen. Deze maanden durende ei-afleg en continue aanvoer van larven maakt ze als plaag moeilijk te bestrijden.

De larven zijn nog vraatzuchtiger dan de volwassen kevers. Bovendien zijn ze goed gecamoufleerd : hun eigen slijmerige ontlasting wordt op hun rug uitgesmeerd en maakt dat ze op een hoopje vogelpoep lijken. Veel natuurlijke vijanden heeft deze larve daardoor niet.

Bron: mijntuin