Kolibrievlinder, de 'zomervogel' onder de vlinders.

Je hoeft er niet voor naar de vlindertuin of op vlindersafari, om deze exotisch uitziende Kolibrievlinder te zien. Hij of zij komt gewoon bij je langs -op bezoek- en dan ‘gewoon’ bij je gaat zitten op balkon of in je tuin. Wanneer jij maar zorgt voor een gevarieerde bloemrijke leefomgeving. Als een kleine Kolibrie bezoekt die overdag je nectarrijke bloemen, bij voorkeur echter 's avonds. Zelfs op je balkon is er kans deze zuidelijke trekvlinder te treffen, mits het weer ook een beetje wil mee werken. Wanneer je bloemen keuze is afgestemd op dag- en nachtvlinders en ze op een gedeeltelijke zonnige plek staan. Ze warmen zich namelijk graag op in die zonnige plekjes. Plant voor op het balkon, de zomerplanten in potten en bakken, b.v. het Vlijtig liesje, Geranium, Duifkruid en IJzerhard, in de tuin graag meerdere nectarrijke bloemensoorten o.a. Hemelsleutel, Phloxen, Zeepkruit, Kaasjeskruit, Marjolein, Stokrozen en Vlinderstruiken, die hebben de voorkeur. Door het planten van vlinderplanten trek je vlinders naar je tuin. Met hun lange tong zuigen ze de nectar uit de bloemen. Die nectar gebruiken zij als energiebron. Ook bijen, hommels en andere insecten houden van deze planten. Zorg voor bloeiende planten door het jaar heen.
Kamperfoelie is in trek bij de dag- en nachtvlinders. De Kolibrievlinder is eveneens als de Pijlstaartsoorten dag- en nachtactief en een lange afstandsvlieger. Niet alleen vlinders maken gebruik van uw aanbod ook andere insecten zullen graag voorbij komen. Wanneer een Kolibrievlinder langs komt vliegen in je tuinreservaat, zie je 'm bijna onopvallend snel –schichtig snel heen en weer- schieten. Van bloem naar bloem -zijn lange roltong uit- tastend bijna ruikend, zoekend in de bloemkelk om nectar bij te 'tanken'.
Wanneer ik de verspreidingsgebieden op de waarnemingskaartjes zie, komt de Kolibrievlinder gelijkmatig over heel Nederland voor. Jaarlijks worden er enkele honderden -afhankelijk van het zomerse weer- gezien. Het lijkt dat ze de grote bosgebieden mijden door het gebrek aan nectarrijke bloemen of worden ze niet gezien en geregistreerd omdat waarnemers daar niet mogen komen in de voor publiek gesloten gebieden?