Groene Schildwants

De kleur van deze wants zit al in de naam:heldergroen. Net als bij andere schildwantsen(Pentatomoidae) heeft het dier van bovenaf gezien
de vorm van een schild. Hij heet ook wel stinkwants, want hij kan (als veel andere wantsen) een viezig ruikend goedje afscheiden. Van boven bezien is het dier groen en zijn alleen de punten van de vleugels aan de achterzijde van het lichaam bruin. De zijkant is zwart of zwart met lichte streepjes. Soms zijn ze rozerood aan de
onderkant. De voorvleugels zijn halfverhard, ze eindigen in een bruin, vliezig en deels doorzichtig deel. Het schildje (scutellum), een driehoekje op de rug, loopt in een (ronde) punt tot het bruine deel van de voorvleugels. Schildwantsen hebben vijf
(penta) antenne-segmenten, bij de groene schildwants zijn de eerste twee ongeveer even groot en groen, de laatste donkerrood tot bruinig.
Vlak voor de winterslaap kleurt de wants helemaal bruin om in de lente weer groen te worden.
Groene schildwantsen leven van plantensap dat met de lange steeksnuit wordt opgezogen. In rust houdt de wants de snuit onder de buik. Door het aanprikken kunnen planten een typische 'wantsengeur' krijgen. Niet alleen ter verdediging, overal waar deze wants komt laat hij een stinkspoor achter. Vruchten die
bezocht zijn smaken vies. Hij komt op allerlei planten voor. (Bron : www.knnv.nl)