Hoezo grauw ?

De grauwe schildwants is een dagactief insect. Hij voedt zich met name met plantensappen van houtachtige planten, zoals Prunus-soorten, meidoorn, lijsterbes, hazelaars en iepen. Ook voedt hij zich op braam en klimop.[3] De wants zuigt ook uit dode insecten.

De grauwe schildwants is een slechte vlieger. Hij vliegt traag en luid zoemend en bij de landing komt hij vaak op de rug terecht. Bij verstoring scheidt de wants een zoetig ruikend vocht af. Deze is gebroken wit van kleur en is bij consumptie licht giftig voor de mens. Bij nimfen bevinden de geurklieren zich op de rug, bij adulten aan de onderzijde van het borststuk.


Nimf
De wants overwintert als adult op beschutte plaatsen, zoals in klimop en scheuren in de muur. Tijdens hun zoektocht komt hij regelmatig in grote aantallen in gebouwen. De volwassen wants wordt vroeg in het jaar actief, met een grote piek in maart en april. In het late voorjaar legt het vrouwtje ongeveer 40 eitjes op plantendelen. Ze lijkt een voorkeur te hebben voor venkel en elzen.[5] In habitats met veel verstoring worden de eieren in de secretie uit de geurklier gelegd. Chemicaliën in deze vloeistof zorgen ervoor dat de eieren zich zowel in zure als basische omgevingen kunnen ontwikkelen. Jonge wantsen variëren sterk in kleur. Ze worden vooral van augustus tot oktober waargenomen. Na het derde nimfenstadium is de aanzet van de vleugels te zien. De grauwe schildwants produceert slechts één generatie per jaar.