Eikelboorder

De eikelboorder gebruikt de eikels op twee manieren: als kraamkliniek én als transportmiddel. De vrouwtjes hebben een langere snuit dan de mannetjes. Da’s handig want zo kan mevrouw eikelboorder een gaatje boren in nog groene eikels aan de boom. Waarom ze dat doet? Om haar eitjes in te leggen. De uitgekomen larven zitten er hoog en droog, én kunnen ongestoord smullen van de binnenkant van de noot. In de herfst valt de bruine eikel met een rotvaart naar beneden. Deze supersnelle reiscapsule brengt de larven in sneltempo naar hun volgende bestemming brengt: de strooisellaag. Van daaruit kruipen ze 25 cm diep onder de grond om te verpoppen tijdens de koude wintermaanden. De volgende zomer graven de volgroeide kevers zich weer uit. En de holle eikel? Die is achtergebleven in het bos, maar heeft vast al nieuwe bewoners … ​

Er zijn twee soorten eikelboorders : de kleine eikelboorder en de grote eikelboorder (curculio glandium en curculio venosus). Het onderscheid tussen beiden weet ik helaas niet.


Bron: onzenatuur