Italiaanse Ruïnehagedis

Het had niet veel gescheeld of er zou zich een klein drama hebben voltrokken.
Tijdens mijn speurtocht naar insecten en kleine reptielen viel mijn oog op een hagedis die half uit een spleet van een ingemetselde brievenbus was gekropen.
Van afstand begon ik te fotograferen, telkens een paar pasjes dichterbij komend.
Toen ik op nog geen meter afstand stond had de hagedis zich nog niet bewogen.
Ik vertrouwde het niet en raakte het diertje even aan.
De hagedis bleek vanaf z’n achterlijfje klem te zitten in de te nauwe spleet en kon werkelijk geen kant op.
Een vrijwel zekere hongerdood was zijn lot.
Koortsachtig begon ik met m’n autosleutel wat van dat kalk-cement weg te schrapen.
Ik moest uiterst zorgvuldig te werk gaan om het diertje niet per ongeluk te beschadigen.
Uit doodsangst beet de hagedis telkens in mijn vingers.
Na ongeveer 10 minuten had ik voldoende kalk weg geschraapt en kon ik het reptiel voorzichtig uit zijn benarde positie bevrijden.
Voorzichtig zette ik het beestje op de grond en ongedeerd liep de hagedis z’n vrijheid tegemoet.
Misschien was het slechts verbeelding maar ik meen met stelligheid te hebben gezien dat het diertje af en toe even omkeek met een blik in de oogjes alsof het wilde….. ach laat ook maar.
In elk geval kon mijn dag niet meer stuk. Theo Terwiel