Zweden ruimen op om zich voor te bereiden op de dood

De Britse krant  The Guardian  schrijft dat nadenken over het moment van doodgaan steeds populairder wordt.  In Zweden ligt hierbij de nadruk op het besparen van zorgen voor de nabestaanden.

Deze instelling van zelfredzaamheid en het ongemak om anderen tot last te zijn, zit diepgeworteld in de Scandinavische cultuur. In Scandinavië is het een groot goed om verantwoordelijk, bewust, geordend en onafhankelijk te leven. Dus is het niet gek dat dit wordt doorgevoerd tot en met het overlijden. Een persoon is verantwoordelijk voor zijn eigen leven en ook voor zijn nalatenschap.

Niet alleen de nabestaanden hebben baat bij ‘death cleaning’, ook de persoon zelf. Het geeft mensen de kans om hun leven te overzien en de werkelijk belangrijke zaken te bewaren. Voor Magnusson is het van belang dat men zich meer bewust wordt van het onoverkomelijke feit dat iedereen een keer doodgaat. Daarbij kan ook worden nagedacht over wat men achterlaat op deze wereld als hij overlijdt. Een rommelig huis of een aantal dierbare en geordende herinneringen?

De dood is eenmaal een onderdeel van het leven. Volgens Magnusson is het niet zo vreemd dat je daarmee bezig bent. Opruimen helpt daarbij, ook geeft het de persoon zelf de kans om ongemakkelijke of geheime zaken af te handelen voor dat dit ongevraagd wordt overgelaten aan de nabestaanden. Zolang je leeft kun je invloed uitoefenen op hoe men over je denkt, daarna is het aan je nalatenschap.

Magnusson  raadt aan  om vanaf je 65 ^e  te beginnen, met foto’s bijvoorbeeld. Als je de namen van de personen op de foto niet meer weet kan de foto in de papierversnipperaar. Maar een mooi en bijna nieuw meubelstuk kan een familielid nog wel helpen en weggeven is beter dan weggooien. Voor Magnusson was het een taak zoals het huishouden, naast haar dagelijks leven. Als je de hele dag met de dood bezig bent houdt je het niet vol.

Toch merkte Magnusson dat toen haar boek vertaald werd nog niet de hele wereld klaar was om de dood te accepteren. In Duitsland en Frankrijk werd lang gezocht naar een vertaling van de titel zonder het woord ‘dood’ erin. Ook in het oosten van Europa kende het boek een moeilijke start. In Nederland is he vertaald als ‘Opruimen voor je doodgaat’  en is het sinds november verkrijgbaar.

In de Verenigde Staten is het opruimen voor de dood overgenomen en opgegaan in een hype rond  de commercialisering van het doodgaan . Zo zijn er internetpagina’s waarin vragen gesteld kunnen worden. En bijvoorbeeld ook een uitvaartbegeleider, die net als een vroedvrouw iemand voorbereid op de bevalling, het proces begeleid naar aanloop van de dood. Of verschillende manieren van begraven die goed zijn voor het milieu, zoals een kist die ontspruit in een boom.