Zijn Walt Disney-films schadelijk?

Kunnen Sneeuwwitje , Doornroosje en De Leeuwenkoning tot een ongezond zelfbeeld of zelfs huiselijk geweld leiden? Victoria Cann, verbonden aan de universiteit van East Anglia, denkt van wel. Zij onderzocht de filmklassiekers van Walt Disney en kwam tot opmerkelijke conclusies. Zo zou Belle en het Beest een klassiek geval van Stockholmsyndroom (het fenomeen waarbij een gijzelaar sympathie krijgt voor zijn gijzelnemer) zijn. ‘Het Beest staat de hele film op het punt geweld te gebruiken. En het verhaal geeft de indruk dat een vrouw een gewelddadige partner kan veranderen, als ze maar lang genoeg volhoudt. Op het einde van de film verandert het beest in een blonde, blanke man en lijkt het alsof ze nog lang en gelukkig zullen leven, want hij kan onmogelijk bedreigend of kwaad zijn.’

Zo is er nog wel meer aan te merken op het werk van Disney, vindt Victoria. Die taille van Sneeuwwitje en Doornroosje bijvoorbeeld (en dat ze allebei worden gekust in hun slaap!). Het feit dat in Aladdin alle goede personages wit zijn (zelfs Aladdin is wit), en alle slechteriken gekleurd. ‘Ook bij De Leeuwenkoning wordt dezelfde techniek gebruikt: de kwaadaardige Scar is veel donkerder dan de rest van de personages.’

Gelukkig gaat het inmiddels beter: in de moderne Disney-klassieker Frozen (2013) zijn minder vooroordelen terug te vinden.

Kijk/lees/luister verder
Artikel: ‘Animatiefilms Disney ongezond voor jonge kinderen’ (Joop.nl)
Artikel: 'Han van der Horst  Historicus Vergezochte kritiek op films van Disney maar ze bevatten wel degelijk propaganda' (Joop.nl)

(Foto Pixabay)