Waarom zijn we altijd zo losgeslagen op Koningsdag?

Er zijn genoeg dingen die je ook niet op de verjaardag van je moeder zou doen. Waarom moeten we Koningsdag dan wel zo expliciet vieren? Het is niet alsof hij je felicitatie zal ontvangen. En wij lopen er allemaal maar gewoon bij als een stel idioten met enorme oranje brillen, in oranje pakken met waarschijnlijk zelfs matchend ondergoed. Terwijl meneer zelf hooguit een oranje stropdas draagt.

Iedereen lijkt Koningsdag al aangekruist te hebben in de agenda, maar bij mij is deze meestal nog leeg. Een week van tevoren ga ik pas mijn contactlijst af om te kijken bij welke vriendengroep ik kan aanschuiven. Nu ben ik daar dus nog mee bezig. Want op Koningsdag niks te doen hebben, is als geen uitnodiging hebben voor de verjaardag van een van je beste vrienden. En dat wil je toch niet?

Meestal beland ik op Koningsdag in Utrecht, waar ik een beetje van podium naar podium slof met een biertje in mijn hand. Want o-ver-al is bier. Waar je een rij ziet staan, zal je bier vinden. Ik heb vorig jaar zelfs nog een biertje gekocht van studenten die vanuit hun raam drank verkochten.

En dan ben ik éindelijk een keer met al mijn vrienden, raak ik ze eigenlijk meteen weer allemaal kwijt. Ik begin met een groep van tien man. De eerste drie haken onderweg naar het podium al af, drie verdwijnen in de menigte op zoek naar bier en één blijft bij een chick hangen in de hoop te scoren. En de mensen die dan nog overblijven, laten mij zitten voor een wedstrijdje zaklopen of koekhappen. Zie ik ze ooit nog terug? Aan het einde van de dag misschien, wanneer ze me allemaal lam opbellen omdat ze er eindelijk achter zijn gekomen dat de rest van de groep niet  meer achter ze aanloopt. En ik? Ik mag dan weer de rol van ‘groepsmoeder’ op me nemen en iedereen bij elkaar verzamelen.

En net als je dacht dat het nog te vroeg was voor alcohol, omdat de meeste mensen vinden dat je na 5 uur pas mag beginnen met tanken, komt er weer iemand met de opmerking: “Er zit een 5 in de klok.” Een goed excuus voor iedereen die zijn alcoholisme wilt goed praten.

Maar dat is nog lang niet zo erg als de dresscode die iedereen hanteert. Ie-de-reen trekt de oranje items weer tevoorschijn. Nu bestaat mijn kledingkast uit vrijwel alleen maar zwart, dus is mijn ‘Miss Holland’-shirt het enige oranje dat je zal vinden. Ik wil er namelijk niet rondlopen met een oranje boa en mijn rood-wit-blauwe zwembandjes. Maar ik heb er dit jaar toch echt aan toegegeven. Ik heb een oranje outfit gekocht, speciáál voor Koningsdag. En ik voel me vies en gelukkig tegelijk.

Het valt me ook altijd op dat iedereen denkt dat regels niet gelden op Koningsdag. Verkeersregels, OV-regels of gewoon wetten in het algemeen. “Het is zo druk, ze zullen echt niet controleren”, dat iedereen denkt dat je gratis met de trein kan omdat het toch bomvol is en je niet wordt gecontroleerd. Of kijk naar de wildplassers, die geen zin hebben om in de rij te staan voor de Dixies. Ik moet daarentegen ook nog eens mijn plas ophouden omdat ik geen pik heb en wel gewoon in de rij moet staat voor een wc. Die overigens zo smerig zijn dat ik nog uit moet kijken - dat ik met mijn biertje teveel - niet mezelf met mijn vuvuzela in de Dixi drapeer.

Laten we Koningsdag gewoon zien als een feestdag die we vieren als de verjaardag die we allemaal ooit hopen te krijgen. En niet als een verplichting omdat we Willy zo belangrijk vinden. Want eigenlijk willen we gewoon allemaal schreeuwend bier drinken met lelijke oranje kleren en uitgelopen zweetvlaggen op de wangen.  En waar je mij tegen kan komen moeten we nog maar zien. Brb , even wat vrienden appen. Ik wens jou in ieder geval een fijne Koningsdag. Doe geen dingen die ik ook niet zou doen!