Moeten mensen die jarenlang recreëren op vakantieparken nu wijken voor de rijken?

'Steeds meer internationale beleggers zien brood in vakantieparken. Inmiddels is ruim de helft van de grote ketens in handen van buitenlandse investeerders. En dat is geen goed nieuws voor mensen die decennialang naar hetzelfde park gaan', zegt Amber Kortzorg in Kassa.

Hoe zit dat? 
Kassa onderzocht 322 parken van twintig grotere ketens die in Nederland actief zijn. Uit dat onderzoek blijkt dat het aanbod op de sites van de ketens in de afgelopen 10 jaar is gegroeid van 166 vakantieparken naar 322 vakantieparken. Uit onderzoek van KASSA blijkt dat veel van die parken onder Amerikaanse investeerders vallen: Landal is eigendom van Platinum Equity LA en Roompot is eigendom van Kohlberg, Kravis & Roberts (KKR).

Mensen hebben vaak duizenden euro's in hun recreatiewoning gestoken, vertelt Amber. 'En nu moeten ze weg. Deze uitverkoop van Nederland is stilzwijgend al jaren aan de gang, maar de laatste twee jaar kwam het in een stroomversnelling. Het ene na het andere park werd overgenomen door ”grote en vaak buitenlandse”  investeerders.'

Vaste stek kwijt
Zo ook familiecamping Sandevoerde in Zandvoort, legt Amber uit: 'Na zeventig jaar is ook die verkocht.' Recreant op Park Sandevoerde Geert Sijtsema vertelt dat op die camping veel families uit Amsterdam recreëren: 'Drie à vier generaties uit de arbeidersklasse. Die komen hier 's zomers naartoe en die zie je opfleuren. Nu is het opgekocht door De Dutchen Group.' In de praktijk betekent dit volgens recreant Michou van der Meulen dat je daar alleen kan vertoeven als je met een behoorlijke duit geld komt: 'Je kunt hier niet meer normaal verblijven in een tentje. Het wordt een soort Monaco waar je alleen naartoe kan als je heel veel geld te besteden hebt.'

Toegang 
Sociaal geograaf aan de Universiteit van Amsterdam Wouter van Gent doet onderzoek naar de tweedeling die er is op de woningmarkt en ziet parallellen met de recreatiemarkt ontstaan: 'Aan de ene kant kun je zeggen dat erin geïnvesteerd wordt, dat wordt als positief gezien.' Echter heeft het volgens hem ook negatieve effecten: 'Het prijst andere mensen eruit en het zorgt voor verdringing. Niet alleen dat mensen verjaagd worden, maar dat mensen zich afvragen: is er ook plek voor mij? Wie heeft er eigenlijk toegang to de ruimte? Tot onze duinen, de meren, de bossen en de heiden? Is dat alleen voor een select aantal mensen of vinden we het ook belangrijk dat iedereen gebruik kan maken van het Nederlandse stad en land?'

Overheidstaak? 
In Kassa horen we dat gemeenten vaak aangeven niets te kunnen doen. Of het een taak voor de overheid is om ruimte te houden voor recreatie voor gewone Nederlanders, heeft volgens Van Gent te maken met de vraag of je het belangrijk vindt dat iedereen toegang heeft tot Nederland en recreatie: 'De toeristensector wordt gezien als een commerciële sector, waar de overheid niet per se ingrijpt. (...) maar de overheid zou meer kunnen doen, zowel gemeente als rijksoverheid, om initiatieven te faciliteren. Zoals parken op te richten. Dat het niet alleen gaat om grond en maximaal rendement.' 

Dit probleem speelt zich ook af in andere parken, zoals: 

• Park De Visotter in Woerdense Verlaat

Kassa: 'Dit kleinschalige vakantiepark ligt direct aan het Natura 2000 in het Woerdense Verlaat. Ook hier moeten de recreanten hun spullen pakken, want het park is verkocht. Ze maken zich zorgen over de natuur die gaat verdwijnen als hier een vakantiepark komt waar iedere week andere toeristen komen.'

• Camping Duinrand in Burgh-Haamstede

Kassa: 'Ook hier heeft de eigenaar de recreanten eind 2020 een brief gestuurd dat ze per 1 januari 2022 weg moeten. De naam Duinrand wordt vervangen door Schouwse Valleien en de huidige recreatiewoningen passen niet in dit plan. De recreatiewoningen worden vervangen door duurzame vakantiewoningen.'

Meer lezen over dit onderwerp? Dat kan via Kassa: