Je pik is nooit te klein, en je borsten zijn dat ook niet | Datetiquette

In de naakte, wonderbaarlijke wereld van seks bestaan een heleboel onzekerheden. Zo kan je je druk maken over je capaciteiten in bed – kan je eigenlijk wel goed pijpen? – of ben je misschien bezorgd over je eigen fysieke naaktheid. Logisch natuurlijk – als je je compleet blootgeeft, laat je allerlei lichaamsdelen aan iemand zien die je normaal niet zo snel tevoorschijn tovert. 

En hoewel lichamelijke onzekerheden natuurlijk verschillen per persoon, gaat het bij vrouwen vaak over tieten en bij mannen vaak over piemels. Twee onderdelen die van binnen en van buiten ontzettend veel van elkaar verschillen, maar ook ergens op elkaar lijken. Zo maken we ons vaak druk om precies hetzelfde probleem: zijn die krengen wel groot genoeg? Of kunnen ze misschien juist beter een maatje kleiner? 

Ik groeide op met de angst voor tieten. Ze kwamen. Dat wel. Maar tijdens de groei was ik me continu aan het afvragen hoe lang het door zou gaan, welke vorm ze precies zouden krijgen, en was ik als de dood dat er eentje groter zou eindigen dan de ander.

Nu moeten mannen ook een bepaalde onzekerheid over hun piemels doormaken, maar als vrouw kan ik hier natuurlijk moeilijk over meepraten. Ik weet niet hoe het is om een piemel te hebben en ik weet ook niet hoe het voelt om boordevol stress voor het eerst je blote zwans aan iemand te presenteren, in de hoop dat diegene hapt (maar dan niet letterlijk). 

Ik heb daarentegen wél veel mannelijke vrienden die hier voor mij een boekje over open wilden doen. Daardoor kwam ik erachter dat piemels eigenlijk ontzettend fascinerende dingen zijn die op een bepaalde manier een eigen leven leiden. Iets wat ze natuurlijk heel interessant maakt, maar ook een beetje onvoorspelbaar. En dat is lang niet altijd handig. Bovendien vormen ze vaak een bron van onzekerheid, en dan met name in de puberteit. 

In de puberteit maak je je voor het eerst zorgen om deze lichaamsdelen. Die tieten waren er nooit maar komen nu ineens – die piemel was er natuurlijk allang al, maar krijgt nu ineens een extra functie: seks. Alles is eng. De eerste grappen over kleine pikkies worden gemaakt, en de meisjes met de kleinste tieten worden achter hun rug om strijkplank genoemd. Daartegenover staat dat de meisjes met de grootste tieten het ook flink te verduren krijgen. Je kan ze nooit wegstoppen. En als je iets bloots draagt, wordt er gefluisterd en gestaard. 

Maar ook op latere leeftijd kunnen we er allemaal wat van. Bodyshamen houdt namelijk niet op na je 18 ^e – nee, dit gaat gewoon vrolijk door. In groepsverband wordt regelmatig het woord ‘micropenis’ als grap gebruikt – dat terwijl het natuurlijk heel goed zou kunnen dat er iemand aanwezig is met een klein pikkie, die gedwongen wordt om mee te lachen. Kleine tieten vormen vaak minder het onderwerp van een grap, maar worden wel gebruikt om vrouwen op af te rekenen. De huidige trend, waarin kont en tieten niet groot genoeg kunnen zijn (en de taille niet klein genoeg) maakt vrouwen ongetwijfeld regelmatig ontzettend onzeker. Want hoe bereik je het hebben van een lichaam met Kardashian-proporties zonder ingrepen te laten verrichten aan je natuurlijke vormen?

Ik vind het jammer dat de focus zo ligt op een onmogelijk na te streven beeld. Elk lichaam is anders, en elk lichaam is op een eigen manier mooi. Het domste is misschien wel dat het uiteindelijk allemaal geen bal uitmaakt. Over een aantal jaar is ons schoonheidsbeeld waarschijnlijk wel weer veranderd, en willen we allemaal het liefst een piemel van 9 centimeter en 3 armen. Of zoiets.

En hoewel we er op een andere manier op worden afgerekend, lijkt tietshaming en piemelshaming toch ontzettend op elkaar. Is het gereedschap te klein, dan word je afgerekend op je man- of vrouwelijkheid. Tieten kunnen ongelijk zijn – piemels zo krom als een banaan. En is de boel enorm, dan komen daar ook allerlei lastige zaken bij kijken. Want wat nu als seks heel moeilijk is omdat je pik gigantisch groot is? Of als je iemand knock-out slaat met je borsten?

Mannen, vrouwen en alles er tussenin: misschien moeten we toch wat meer rekening houden met al die micropenis-grappen. Misschien zou de Hunkemöller minder vol moeten hangen met push-up bh’s (ik kon er laatst bijna niets vinden zonder vulling). Misschien moeten we ons meer focussen op alles wat die lichamen zo leuk maakt. Want voor je het weet, heb je een penisvergroting ondergaan en een bilimplantaat in je kont, en raakt dit allemaal helemaal uit de mode. 

En da’s pas echt lullig.