Het christelijke geloof en homoseksualiteit, gaat dat samen?

Jan-Willem Leurgans is predikant in de Bijbelbelt en getrouwd met een man. Dat is een combinatie die je niet vaak hoort. Hoe komt dat? En gaat het christelijke geloof en homoseksualiteit samen?

Jan-Willem wil met zijn benoeming tot predikant bij de Gereformeerde Kerk in Ermelo laten zien dat geloof en homoseksualiteit elkaar niet uitsluiten. In hoeverre het wordt geaccepteerd, verschilt echter per gemeente. ‘Ik word dominee van de grootste protestantse kerk in Nederland. Die is heel divers. In sommige plaatsen kan het wel, een homoseksuele predikant, op andere plaatsen niet. De kerkraad van de plaatselijke kerk mag dat zelf beslissen. Niet iedereen zal er blij mee zijn. In mijn gemeente ging het wel goed’, vertelt hij bij Frank & Eva: welkom bij de club!

De kerk en homoseksualiteit 
De basis van het probleem ligt onder andere in de interpretatie van passages uit de Bijbel. Het plaatsen van teksten in de historische context kan het verschil maken. ‘Als je sommige teksten in de bijbel letterlijk leest, kun je tot bepaalde conclusies komen. Ik vind het heel belangrijk om te kijken in welke tijd die teksten zijn geschreven en wat ermee bedoeld wordt. Dat is veel interessanter’, legt hij uit.

Ook COC-voorzitter Astrid Oosenbrug zegt dat het christelijke geloof en homoseksualiteit goed samen kunnen gaan. ‘Hoe arrogant is het om te zeggen dat jij beter weet dan de Schepper wie je op de aarde zet? Als je dan toch gelooft in een Schepper, dan ben jij zo geschapen. En wie is de ander dan om te zeggen dat jij er niet mag zijn?’, vertelt ze in De Nieuws BV. 

Dit besef kwam bij Jan-Willem niet van de ene op de andere dag. ‘Ik kom zelf uit een vrij orthodox milieu. Ik heb de Bijbel ook op een manier gelezen die mij deed geloven dat homoseksualiteit en geloof niet samen kunnen gaan. Dat je als homoseksueel nooit een relatie zal kunnen hebben en je je hele leven alleen zal zijn. Ik vond geloof op een bepaald moment ook lastig, maar toch liet het me niet los. Ik ben toen theologie gaan studeren aan de universiteit. Je kunt die teksten niet een-op-een uitleggen. Het is een worsteling geweest; het is niet aan komen waaien’, verduidelijkt hij.

Ook Jochem weet zijn seksualiteit te omarmen door zich te verdiepen in het geloof, vertelt hij aan Spuiten en Slikken. ‘Op een bepaald moment had ik een openbaring. God die zei dat hij van mij en mijn homoseksualiteit hield. Dat was een keerpunt in mijn leven’, schrijft hij. ‘Ik sloot me aan bij de Anglicaanse Kerk. Deze kerk is vrijzinniger. Ze zien het christelijke geloof zoals ik dat zelf doe. Ze zijn juist blij met LHBTQ+’ers, want diversiteit is goed. Je mag daar kritische vragen stellen, of er nou wel of geen taboe op rust. Als dat de manier is waarop jij denkt een goed leven te leiden, is het goed,’ legt hij uit.

Meerdere factoren
Uiteraard spelen er veel meer factoren mee. Edwin Smit, die zelf opgroeide in een streng christelijke familie en homo is, legt in 'Uit de Boekenkast’ van De Nieuws BV uit waarom hij de beslissing nam om tijdelijk te breken met zijn geloof. ‘Dit kwam nadat de Protestantse Kerk in Nederland, wat ik als het rationele midden beschouw, de beslissing nam om het homohuwelijk niet als gelijke te zien’, vertelt hij.

Hoewel de namenlijst van de eerste 250 ondertekenaars van de Nashville-verklaring offline is gehaald, heeft het verschillende reacties opgeroepen. Zo ook bij Edwin. ‘Wat ik op dit moment het meest pijnlijke aan de Nashville-verklaring vind, is dat je je eigen seksualiteit niet mag vertrouwen’, verduidelijkt hij.

Ook Wielie Elhorst, LHBTI-predikant voor de Protestantse Kerk Amsterdam, vindt de impact die zo’n verklaring heeft zorgwekkend. In dezelfde aflevering vertelt hij: ‘Uit onderzoek weten we dat juist conservatief christelijke jongeren vaker denken aan zelfmoord, precies om deze reden. Er is een direct verband tussen dit soort uitspraken van mensen met gezag, in dit geval geestelijke leidslieden, en de manier waarop jongeren die zich nog in die gemeenschappen bevinden daarmee omgaan. Dat is dan eerder van: ik trek me terug, nog meer isolement, piekeren, kan ik naar mijn dominee en wat zegt hij/zij dan? Dat is heel ernstig.’

En dan heb je nog predikanten zoals Jan-Willem. Zijn boodschap voor mensen die gelovig zijn en in de knoop zitten met het geloof en hun seksuele geaardheid luidt als volgt: ‘Als je van jongs af aan hebt gehoord dat het niet kan en niet mag, dan zit het bij wijze van spreken in je genen. Het hoeft echt geen probleem te zijn. Ik weet zeker dat je Gods zegen hebt.’