De tijdlijn van Annelotte Beau | Het InstaMuseum

Deze week: Annelotte Beau Santing (19). Annelotte is afgestudeerd als media-vormgever aan het Cibap, Vakschool voor Verbeelding in Zwolle, waar zij ook woont. Momenteel is ze druk bezig met haar aanmelding voor de filmacademie. Daarnaast maakt ze tekeningen. Soms zwart-wit, soms tieten. 

Annelotte:  Ik maak en illustreer dingen en ben een soort creatieve ninja. Ik ben eigenlijk altijd wel met iets bezig. Ik heb vrij geleidelijk en onbewust een bepaalde stijl ontwikkeld. Ik merkte soms dat het voor mij heel moeilijk was om daarvan af te stappen, omdat ik toch heel erg merk dat daar een handtekening van mijzelf in zit. Dat kenmerkt zich vooral door fijne lijntjes, veel vrouwelijkheid en gezichtsbedrog. Spelen met perspectief vind ik heel leuk. 

Ik hou er bijvoorbeeld niet van als lijnen elkaar kruisen. Ik bedenk altijd omweggetjes. Als je zulke specifieke dingetjes gaat toepassen dan merk je vanzelf dat je tekeningen op elkaar gaan lijken. Daar heb ik weleens mee geëxperimenteerd door kleuren en andere materialen te gebruiken. Ik heb zelf wel het idee dat er hierdoor heel sterk een rode draad loopt door de dingen die ik maak.

Niet achter allemaal. Sommige staan domweg binnen twee minuten op papier en andere kosten veel meer tijd omdat ik dan heel bewust iets wil uitbeelden. 

Ik vind het bijvoorbeeld heel tof om lichaamstaal te bestuderen. Vooral als ik een tekening maak met meerdere figuren, ben ik heel erg bezig met hoe ze op elkaar over komen. Gesloten houding of juist niet? Is het een krachtige vrouw of voelt ze zich ongemakkelijk? Wat voor verhaal zit hierachter? Ik weet niet waarom, maar ik heb een fascinatie voor vrouwen - hoe zij zich bewegen en hoe het lichaam in elkaar zit. 

Ik teken op de momenten dat ik mij heel erg vast voel in mijn hoofd - wanneer ik eigenlijk geen tijd heb, dus. Suf hè? Als mijn hoofd vol is heb ik behoefte aan een uitlaatklep. Er komt dan van alles uit. Voor mij is tekenen een stukje vrijheid en weglopen voor de realiteit. Ik kan helemaal opgaan in mijn eigen hersenspinsels.   

Soms teken ik gewoon thuis, als ik een impuls heb. Dan ga ik er echt voor zitten of ik loop door het huis met mijn ezel en verfpalet. 

Maar ik teken eigenlijk vaker op ongewone plekken. Als ik een avond ga stappen heb ik soms een stift bij me en dan kan ik mezelf eigenlijk niet weerhouden om op de deur van een wc of op een bierviltje te tekenen. Of ik pak mijn schetsboek op een afterparty en maak al tekenend mijn hoofd leeg - dan kan ik soms uren doorgaan. 

Ik teken ook veel in de trein. Vaak levert dat aparte blikken op, omdat ik naakte vrouwen teken. Ik vind het zelf heel relaxed werken en haal inspiratie uit mijn omgeving.

Ik ben heel trots op mijn grotere werk,  Paper Hora , wat ik heb gemaakt voor een project van mijn vorige opleiding. Ik maakte een papieren hoer waarbij ik allemaal verschillende lichaamstalen en patronen combineerde. Hierin heb ik seks als de daad zelf en niet vanuit liefde als leidraad gemaakt. Er zat enorm veel tijd en energie in dit project. 

Daarnaast heb ik een serie gemaakt met allemaal iPhone-stekkers, om een soort vernieling weer te geven. Het kunstwerk draait om de distractie en afleiding die onze begeertes langzaam overnemen. Dat vind ik ook een heel tof werk.

Ik doe op aanvraag wel werk voor mensen. Dat vind ik leuk zolang ik als artiest genoeg vrijheid heb om echt te maken wat ik wil maken. Het moet passen bij wat ik doe en wil. 

Het is voor mij een hele dierbare hobby en ik haal er kracht uit. Momenteel ben ik de filmwereld in aan het duiken. Film lijkt me een tof uitgangspunt, omdat je er zoveel verschillende kanten mee op kan. Ik hunker naar een nieuwe uitdaging. Het mooiste aan creatief bezig zijn is dat ik mijn stem en gedachten kan laten spreken door de dingen die ik maak – en dat kan van alles zijn.  

Dit is mijn passie en dat stopt niet. Maar of dit mijn carrière wordt dat weet ik niet - er is zoveel leuks op deze wereld.

Hier