De Nederlandse tak van de Duitse anti-islambeweging Pegida is van plan om vanaf 4 juni varkens te roosteren voor verschillende moskeeën in Nederland. Iedere dag bij een andere. Met plastic bestek en borden voor iedereen. Fissa! Weldenkend Nederland is boos en ontstemd, want dit zou de ultieme middelvinger zijn naar dat ‘moslimgespuis’, en alles wat daarbij hoort. Moskeeën moeten hierdoor sluiten, de wereld stopt met draaien en Syrische vluchtelingen maken rechtsomkeert. Ik ben zelf islamitisch en doe ook met veel plezier mee aan de Ramadan. En het enige wat ik, op deze allereerste dag van de Ramadan, tegen Pegida te zeggen heb is: bedankt! Dit is waarom.
Varkensvrees
Oké. Ik begrijp de symboliek van de actie: moslims mogen volgens de islam geen varkensvlees eten. En tijdens de Ramadan mogen moslims tussen zonsopgang en zonsondergang helemaal niks eten. Dus dan zou de klap extra hard aan moeten komen, of zo. Ik kan natuurlijk niet namens de hele moslimgemeenschap hier in Nederland spreken, maar ik kan toch niet de enige zijn die hier heel erg om moet lachen? Ik bedoel: je houdt mij een worst voor die ik niet eens mag eten. Gooi dan een stuk halalvlees op de gril.
Kofte
, of zo. Geen varken. Ik krijg hier absoluut geen trek van. Aan de andere kant, kan ik mij wel voorstellen dat er ‘varkensvrees’ is bij sommige moslims, die door deze actie alleen maar versterkt wordt. Maar los van een paar verontwaardigde reacties en een deskundige die ‘namens alle moslims’ moord en brand schreeuwt bij een talkshow, kan deze actie volgens mij weinig kwaad. Sterker nog: het geeft de moslimgemeenschap des te meer reden om verbroedering hoog in het vaandel te houden.
Verbroedering
Ik vind Pegida oprecht een interessante beweging. De groep geeft een fysiek gezicht aan de
‘internetschreimensch’
. Je weet wel, die meneer of mevrouw die online al het kwaad op de wereld wijt aan de ‘islamisering’. Fiets kwijt? Komt door de islamisering. Meer EU-bemoeienis? Islamisering. De opening van een nieuw weeshuis voor Syrische kinderen? Islamisering. Ik kan mij goed voorstellen dat men bang voor deze rechtse beweging is, omdat het anti-islam-sentiment zich ook offline manifesteert. Soms op
schrikbarende
wijze. En voor velen zal het varkens roosteren ook als choquerend worden ervaren. Maar toch, zelfs dan vind ik het ontzettend belangrijk om – hoe moeilijk het ook is – de humor van dit soort acties in te kunnen zien. Ik bedoel: om welgeteld tien dagen lang voor verschillende moskeeën te barbecueën met dezelfde twaalf mensen vereist best wel wat toewijding. Dat meen ik oprecht. Chapeau. Ik bedoel: ik zou daar persoonlijk na twee dagen geen zin meer in hebben. “Weer naar een ver oord rijden? En wat is dit, weer vlees op het menu? Alweer die PITTIGE (!) knoflooksaus? Bah!” Arme varkens, dat wel.
Maar, wat nu? Nou, in mijn ideale wereld kan je humor alleen met humor bevechten. En dat kan als volgt: bied – in het kader van verbroedering – vanuit de moslimgemeenschap aan om de barbecue een klein beetje op gang te helpen. En dat begint al bij de kruiden en de marinade. Want alleen peper en zout is niet genoeg om de boel lekkerder te doen smaken. Is de kous hiermee af? Nee. Pegida of niet, vegetariërs en veganisten moeten ook tegemoet worden gekomen. Bied een salade of twee aan. Zijn wij dan nu wel klaar? Nee, want ik las nergens dat er ook een muzikale act of zoiets is. Dat kan toch niet? Er moet muziek zijn. Arabische muziek, Surinaams, Schlagers of Turks. Dat maakt weinig uit.
Alles is liefde. Ook dit, op een vreemde manier. Dit mag dan ook zeker met een korreltje zout worden genomen. Wel pas na zonsondergang. Want dan mogen we weer eten.
Fijne Ramadan, iedereen. En eet smakelijk, Pegida.
Update: in Den Haag, Gouda, Utrecht en Arnhem is de actie inmiddels verboden.