Op pad met Menno Bentveld: Ontelbaar

Ongeveer duizend weken presenteert Menno Bentveld Vroege Vogels inmiddels, binnenkort is zijn 950ste week. Hij zag in die tijd de natuur in Nederland veranderen. Voor de Varagids schrijft Menno Bentveld iedere week een introductie bij de aflevering van Vroege Vogels TV. Dit keer over de speciale uitzending 'Meten is weten'!

Lees hieronder de gehele column:

In Nederland tellen we uiteengespatte insecten op de kentekenplaten van auto’s. We tellen de teken in kattenvachten. Tijdens de Nationale mollentelling loeren we naar molshopen in het veld en vanuit vliegtuigjes worden zeehonden op zandplaten geturfd. Gedurende de tuinvogeltelling inventariseren we al wat er aan vetbollen en op voedertafels scharrelt en met hightech camera’s leggen we vast welke insecten er in bermen en akkerranden rond krioelen.

’s Nachts worden met grote bouwlampen nachtvlinders naar witte lakens gelokt, geteld en weer vrijgelaten en in uitgestrekte rietlanden en wilgenmoerassen krijgen zangvogels een ring, een nummer en ook zij: de vrijheid, uiteraard. In de duinen tellen we konijnen, op de Veluwe zwijnen en op grinddaken van bouwmarkten scholeksterouders en hun pulletjes.

In zee tellen we haaien en roggen, op stranden aanspoelsels die door de branding op het zand worden gekwakt en bij Breskens de trekvogels die in razende vaart de kustlijn volgen.

In schapenstallen tellen we knutten, in Groningse kreken de opgroeiende haring en voor sluizen en gemalen de glasaal. Een kraanvogel kan zijn kont niet keren of hij belandt in de statistieken, uilenballen worden uitgeplozen op de aanwezigheid van muizenbotjes en uit slechtvalknesten worden stinkende prooiresten opgediept en op soort gebracht.

Nederland is relatief het best getelde land ter wereld. Ons land is niet groot, dat scheelt. Lekker dichtbevolkt, dus overal wonen wel mensen om al die tellingen uit te voeren. En logistiek is het allemaal appeltje-eitje; er is geen kwelder of bosbeek waar je niet in een wip kunt komen.

Heel wat tellers zijn professionals: ecologen, studenten, boswachters via wie al die tellingen gestroomlijnd worden en bijdragen aan natuurbeheer en het beschermen van soorten.

Maar vele malen groter is het onafzienbare leger van vrijwilligers. Zij die uren, dagen, maanden, jaren door het struweel kruipen, in greppels liggen of door het veen banjeren en bij iedere beflijster of kale jonker een vinkje zetten en de gps-locatie vastleggen.

En wie telt de teller? Wie weet wie deze mensen allemaal zijn, die gedreven door de liefde voor de natuur en zorg voor hoe het allemaal moet met de wereld, bij nacht en ontij speuren naar al wat leeft? Je hoort ze niet op het Malieveld of in ronkende social media-posts. Ze zitten niet aan talkshowtafels of in Nieuwsuur. Ze zijn buiten. Ze tellen. Ze monitoren. Ze beschermen. Zelf zijn ze ontelbaar. En voor het behoud van onze natuur onbetaalbaar.

Kijk zondag 30 maart 2025 om 19.25 uur naar de speciale uitzending over 'Meten is weten'.