"Kijken naar kraanvogels is kippenvel"

Deze week stonden dagelijks tientallen kraanvogelkijkers op een heuvel in Zuid-Limburg, om een glimp op te vangen van deze prachtige en sierlijke vogels. Verslaggever Henny Radstaak voegde zich daar  woensdag 1 maart bij.

Sommige vogelaars beleven eind februari, begin maart al het hoogtepunt van het hele jaar: de trek van grote groepen kraanvogels naar het noorden. De prachtige, sierlijk vliegende en luid trompetterende kraanvogels vliegen in deze tijd van hun overwinteringsplek de Extremadura in Spanje naar de broedgebieden in o.a. Zweden, Polen, Duitsland en Nederland – waar vorig jaar ruim veertig broedparen waren.

Bij gunstige omstandigheden (oostenwind, niet te hard, droog weer) wéét je als kraanvogelaar: dan moet je naar Zuid-Limburg, één van de gebieden die meestal midden in de baan ligt die de kraanvogels volgen.

Helaas voor verslaggever Henny Radstaak is het niet gelukt om de kraanvogels te zien of te horen. Maar boswachter en ‘kranofiel’ Harm Blom had de volgende dag inderdaad meer geluk. Hij maakte zelf een opname met z’n telefoon. Je hoort de wind in de microfoon maar ook dat prachtige kraanvogelgeluid:

Harm Blom is behalve in het dagelijks boswachter in de Biesbosch, ook – zoals hij het zelf noemt – kranofiel. Deze week was hij elke dag te vinden op een heuvel in de buurt van Eys in Zuid-Limburg – net als tientallen andere fanatieke kraanvogelkijkers. “Elk voor-, maar ook najaar begint het bij mij te kriebelen, en wil ik ze zien. Het is de spanning: zullen ze wel overvliegen op precies de plek waar je staat, hoeveel zullen het er zijn? En als je dan geluk hebt, meestal aan het eind van de middag, word je beloond met groepen zwierig in een v-vorm vliegend kraanvogels, en dan dat geluid… daar doe je het dan voor,” vertelt hij.