Elke week geeft sekswerker Nayra je een kijkje in haar leven. Zij werkt op de Wallen en dit is haar verhaal. Deze week vertelt ze over haar eerste keer als raamprostituee.
Ik heb de laatste jaren in Spanje gewerkt, als de peseta er nog net is, en ik mijn laatste lires heb verdiend in Italië. Zo heb ik goed Italiaans leren spreken, wat heel makkelijk is voor mij. Ik werk via advertenties in de krant, op straat, in de goede buurten van kleinere steden en op de eilanden.
Besloten seksfeesten
Mijn route loopt langs de lijnen van de zomer: ik bevind me waar het mooi weer is. In de koude winters ga ik naar privéadressen van klanten of naar één of ander hotel. Ook verhuur ik me als gezelschapsdame bij shows, stripteases, vrijgezellenfeesten of besloten feesten, die met seks eindigen. Je kan je vast voorstellen wat een rotzooi dat allemaal is.
Zoet als honing
Ik heb er altijd goed uitgezien, extravert, met een mooi gezichtje en een glimlach zo zoet als honing. Dat zegt mijn vriend tenminste, de enige vaste vriend die ik in mijn leven heb gehad. Ik ben altijd heel veeleisend geweest als het op mannen aankomt. Er is daarna nooit meer iemand gekomen die de testen heeft doorstaan waaraan ik ze onderwerp, voor ik ze mijn ‘Ja, ik wil’ kan geven.
Nieuwe trend in sekswerk
Het internet komt op, heel krachtig en succesvol. Net toen ook de euro zich over heel Europa heeft verspreid. Het is de nieuwste trend in het sekswerk. Ik leef in de geboorte van dit nieuwe virtuele tijdperk, met al zijn technologische mogelijkheden. Een complete revolutie.
Debuut achter de ramen
In die tijd beleef ik mijn debuut achter de ramen. Het is niet in Amsterdam, maar in Antwerpen. Een Boliviaanse vriendin van me is er een jaar eerder gaan werken. Zij heeft twee weken vakantie genomen. Als je een vast raam hebt, dat je niet kwijt wil raken, moet je de huur doorbetalen of iemand vragen je plek voor zolang in te nemen. Dus vandaar dat mijn vriendin me voorstelt om haar werk tijdelijk over te nemen. "Er zijn genoeg klanten en het verdient goed", zegt ze. En ik denk: als ik overal al heb kunnen werken, waarom dan niet achter een raam? Het zou stom zijn daar moeilijk over te doen.