Hoe eenvoudig is het om nepdrugs te verkopen aan toeristen?

Hoe eenvoudig laten toeristen zich nepdrugs aansmeren op straat? Zijn de verhalen uit 2014 over toeristen die overleden door slechte drugs alweer vergeten? Bastiaan Rosman gaat met een pakje poedersuiker de straat op. In Drugslab Extra begeeft hij zich tussen de toeristen, ontwijkt hij de politie en stelt hij eindeloos vaak de vraag: ‘do you want something?’

De meeste toeristen lopen door. Een Hongaarse toerist vertrouwt het niet, omdat de prijs (vijftig euro) volgens hem te laag is voor kwaliteitscocaïne. Uiteindelijk krijgt Bastiaan toch een klant. Zodra Bastiaan zich bekendmaakt als presentator, praten de twee over de bijna-deal. Bastiaan: ‘Ik heb natuurlijk gelezen dat die overleden toeristen destijds dachten cocaïne te kopen, terwijl het in werkelijkheid ging om witte heroïne. Iedereen snapte dan ook wel dat het een groot risico was.’ Evengoed ging deze klant overstag na Bastiaans aanbod. De klant: ‘Natuurlijk. Jij toonde initiatief. Misschien zou ik er een geweldige tijd aan overhouden.’

‘Het was een lange avond; ik ben wel helemaal kapot nu’, besluit Bastiaan. ‘Heel veel toeristen die het niet wilden. Maar er waren ook toeristen die het te goedkoop vonden en daardoor dachten dat de kwaliteit niet goed zou zijn. […] Al met al: koop nooit bij een straatdealer, want je weet nooit wat ze verkopen.’ Bekijk de hele video hierboven.

Lees/kijk/luister verder
Artikel: Coke of Witte Hero? (Spuiten en slikken)