Deze jongeren gaan stemmen, jij ook?

Vandaag is de laatste dag dat je jouw stem kunt uitbrengen tijdens de gemeenteraadsverkiezingen. Stemmen betekent meebepalen welke partijen jou mogen vertegenwoordigen in je stad of dorp. Deze jongeren gaan stemmen, jij ook?

‘Het is heel belangrijk om te stemmen als jongere, omdat het om de toekomst gaat. De raadsleden weten beter wat er gaande is in de stad. Dingen zoals milieu, openbaar vervoer en wonen zijn belangrijke thema’s in de gemeenteraad. Voor jongeren is het heel belangrijk dat ze hun stem laten horen over thema’s die ze belangrijk vinden. Sterker nog: ik kom zelf uit België en daar is stemmen verplicht. Daar is het dus heel vanzelfsprekend dat iedereen stemt. Daarnaast is het ook erg belangrijk om te kijken wat partijen doen met de thema’s die jij belangrijk vindt. Dit kun je onderzoeken door te kijken hoe ze reageren op moties. Ik vind het belangrijk om te stemmen waarvoor ik sta. Momenteel spelen er vele grote problemen in zowel Nederland als Amsterdam: discriminatie en racisme, seksisme en transfobie, kolonialisme en de impact daarvan, de klimaatcrisis. De gemeenteraad heeft veel impact op hoe de stad omgaat met al deze problemen. We moeten niet vergeten dat vele problemen in Nederland, maar ook ik Amsterdam - zoals dakloosheid, armoede, de wooncrisis, de pechgeneratie - actieve keuzes waren, gemaakt door het college of in de Tweede Kamer. Door te stemmen kiezen we wie deze keuzes gaan maken in de toekomst. Ik wil wonen in een Amsterdam waar iedereen welkom is, ongeacht hun huidskleur, religie, afkomst, gender, seksuele geaardheid of financiële situatie.’

‘Dit is de eerste keer dat ik tijdens de gemeenteraadsverkiezingen mag stemmen. Ik heb een keer eerder gestemd tijdens de landelijke verkiezingen, vorig jaar. Ik vind het nu wel lastiger om informatie te zoeken over waar de partijen voor staan, maar ik vind het wel heel belangrijk. Want ik zit er zelf niet [in de gemeenteraad], dus dan vind ik het wel belangrijk dat er iemand zit voor mij, als het ware. Iemand die ik gekozen heb. Ik vind dat we nog meer oog voor klimaat moeten hebben. Ook al heb ik een hekel aan insecten; ik vind het groen wel belangrijk. Ik vind dat we meer naar elkaar om mogen kijken, meer leven als maatschappij dan als individu. Ook vind ik het een belangrijk punt dat bedrijven die stages aanbieden aan mbo’ers subsidie krijgen, zodat alle mbo’ers stagevergoeding krijgen. Want dat is nog wel een ding. Ik krijg gelukkig wel een stagevergoeding, maar ik zie vrienden van mij die een zorgopleiding doen die nooit een stagevergoeding hebben gekregen. Zo’n subsidie stimuleert bedrijven om mbo’ers aan te nemen. Dat lijkt me heel goed.’

‘Ik woon nu al tweeënhalf jaar bij een vriend van mij op zolder. In principe ben ik gewoon weer op kamers, terwijl ik volgend jaar dertig word. Dat is niet het leven dat ik voor ogen had. Maar de woningnood is ook hier in Harlingen heel hoog. Daarom vind ik het belangrijk om te stemmen op een partij die zich bekommert om mensen zoals ik: die tussen wal en schip zijn gevallen. Ik verdien net te veel voor sociale huur, dus ik kom steeds weer onderaan de lijst te staan, maar ik verdien te weinig om te kopen. Veel huizen in Harlingen worden opgekocht door mensen uit de Randstad, als vakantiehuisje. Zij hebben meer te besteden, waardoor mensen uit Harlingen er niet meer aan te pas komen. Ze kunnen niet meer in hun eigen stad wonen. 
Ik denk dat mijn stem meer invloed heeft tijdens de gemeenteraadsverkiezingen. Den Haag heeft niet echt oog voor Friesland. Gelukkig loopt PvdA-Kamerlid Habtamu de Hoop daar nu rond. Hij is een rasechte Fries die zich heel erg heeft ingezet voor de buslijnen in Friesland die dreigden te vervallen. Dat interesseert de landelijke politiek over het algemeen niet zo. Ze kijken met nogal een tunnelvisie; ze zien alleen wat er in de Randstad gebeurt. Als er bezuinigd moet worden dan wordt er gedacht: dan maar een paar buslijnen daar in Friesland. De gemeente maakt zich wél hard voor het voortbestaan van die buslijnen of de verbinding tussen Friesland en de Randstad.’

‘Omdat ik wil leven in een wereld waar iedereen gelijkwaardig wordt behandeld - ongeacht iemands huidskleur, gender, seksuele geaardheid en voorkeur, religie, leeftijd, financiële situatie en beroep, en mentale en/of fysieke gezondheid. Als witte biseksuele queer vrouw met een intersekse vader en een panseksuele moeder ben ik me bewust van de privileges die ik wel heb en die ik niet heb. Stemmen is een recht én een privilege en daar moeten we gebruik van maken, juist voor de mensen met minder privileges. De mensheid kampt momenteel met grote problemen: racisme, discriminatie, validisme, kolonialisme, imperialisme, fascisme, kapitalisme en alle gevolgen daarvan, oorlogen, de klimaatcrisis - noem het maar op. Al deze problemen hebben met elkaar te maken en hebben een intersectionele oplossing nodig. Dit speelt op wereldniveau, maar ook op landelijk én lokaal niveau. De gemeente heeft direct invloed op hoe de stad bijdraagt aan het oplossen van zulke problemen - en dat heeft een direct effect op jouw leven. Denk aan genoeg opvang voor dak- en thuisloze mensen en gevluchte mensen, of het aanstellen van een onafhankelijk meldpunt voor politiegeweld. Maar denk ook aan ervoor zorgen dat woningen betaalbaar worden - iets dat veel jongeren zullen herkennen, het is tegenwoordig bijna onmogelijk om een woning te vinden in Amsterdam - of dat culturele ondernemers genoeg financieel ondersteund worden. Volksvertegenwoordigers die iedereen representeren zijn van groot belang. Ga stemmen. Ik ga dat bewust op een vrouw, een queer persoon, of iemand van kleur - en het liefst dat allemaal tegelijk - doen.’ 

'Ik heb me eigenlijk nooit echt geïnteresseerd in de politiek, laat staan de lokale. Een stel oude mannen die de hele dag wat saaie regeltjes schrijven zodat onze samenleving enigszins functioneert. Maar hoewel ik mij niet bezighield met de politiek, hield deze zich wel bezig met mij. Het kopen van een huis is een onmogelijke zoektocht geworden. Ik durf voor mijn mentale klachten niet professionele hulp te zoeken omdat mijn portemonnee dat niet aankan, en klimaatverandering dreigt de stabiliteit van de wereld op zijn kop te zetten. Ik weet dat ik niet de enige hierin ben, maar toch voel ik mij niet gehoord. En zo gek is dat niet als je je bedenkt dat maar ongeveer de helft van de jongeren gestemd heeft tijdens de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen. En ik weet wat je nu denkt: maar voor die grote problemen, daar is de overheid toch voor en niet de gemeente? Dat dacht ik eerst ook en ergens klopt dat ook wel. Maar de gemeente heeft blijkbaar veel meer macht en verantwoordelijkheden. Zo worden zaken als klimaat, zorg, wonen, veiligheid, onderwijs en nog veel meer dingen allemaal geregeld via de gemeente. Niet alles, maar meer dan je denkt. Hoewel ik nog niet altijd overtuigd ben van de werking van de parlementaire democratie blijf ik stemmen. Ik geloof dat er verandering moet komen en dat begint ook op een kleinere schaal. Ik wil gehoord worden. Wij moeten gehoord worden.'