Het foute voorbeeld van Wim Kok

Het Parool van zaterdag 6 februari opent met het bericht dat het stadsdeel Oud-West in Amsterdam enige jaren geleden meer dan tien villa’s heeft verkocht aan een woningcorporatie tegen afbraakprijzen, miljoenen onder de marktprijs. De transactie is gedaan door de zich noemende wethouder van het stadsdeel, Hans Weevers.

Hoort deze man wel in de stal van Lodewijk Asscher, die immers het toonbeeld is van integriteit , inspiratie en transparantie ? Het antwoord is Wim Kok. Deze is onlangs door Nelleke Noordervliet getypeerd als een burgemeester in oorlogstijd, vanwege zijn verklaring voor de commissie De Wit dat hij de hoge bonussen aan de falende bestuursvoorzitter van ING, Tilmans goedkeurde, met het argument dat hij bij vertrek zou zijn vervangen door iemand anders.

Deze houding van Kok was mij al eerder opgevallen toen het ging om rechtsherstel jegens de Joodse gemeenschap en de roof van de schilderijen van Jacques Goudstikker. “Mijn vader heeft in de oorlog ook geleden” liet Kok zich in dit kader ontvallen. Als boegbeeld van de sociaal-democratie legitimeert Kok het misdadige gedrag van arrogante bestuurders op lager niveau, zoals Weevers.

Het bestuur van de Partij van de Arbeid lijkt aan zet.