Over Floortje terug naar Syrië

Ze realiseerde zich toen geen moment dat het land op de rand van een burgeroorlog stond. Een conflict dat ervoor heeft gezorgd dat grote delen van het land zijn verwoest met naar schatting meer dan 300.000 doden en met bijna 9 miljoen mensen op de vlucht*.

Acht jaar later gaat ze terug om dezelfde reis te maken en, indien mogelijk, dezelfde plekken te bezoeken, tegen een compleet ander decor. In de tweedelige documentaireserie Floortje Terug Naar Syrië probeert ze een beeld te geven van het dagelijks leven in een verscheurd land, een land in oorlog.

Hoe is het dagelijkse leven in de hoofdstad Damascus? Wat is er gebeurd met priester Paolo die in zijn klooster mensen van alle religies welkom heette? En hoe groot is de verwoesting in de eeuwenoude tempelstad Palmyra? Floortje bezoekt niet alleen de plekken waar ze eerder is geweest, ze ontmoet ook de inwoners; Syriërs die in het land gebleven zijn om uiteenlopende redenen. Zoals de fotograaf Omar die jongeren opleidt tot journalist en een meisje in Homs dat warme herinneringen koestert aan de vermoorde Pater Frans. En het blijkt dat er zelfs nog een paar Nederlanders al die tijd in dit land zijn blijven wonen: in Damascus ontmoet Floortje de Amsterdamse Nicole die er een chocoladefabriek heeft. Kan zij haar werk voortzetten en lukt het haar om een ‘normaal’ leven te leiden in een land waar zo veel is verwoest?

Floortje: "Ook ik zie op televisie al jaren de beelden van de allesverwoestende burgeroorlog in Syrië: een drama dat al meer dan vijf jaar voortduurt. Daarbij moest ik steeds denken aan de reis die ik acht jaar geleden door het land maakte en ik bleef me maar afvragen hoe het daar nu zou zijn. Niet alleen met de plekken die ik indertijd bezocht, maar ook met de mensen die er wonen. Hoe voelt het voor de inwoners om hun land zo verwoest te zien worden? Kun je dan nog normaal leven? En kun je nog aan een toekomst denken in het land zelf? Het bleek niet eenvoudig te zijn deze reis te maken door de veiligheidssituatie ter plekke, maar dankzij een zware voorbereiding en veel hulp van mensen uit het vak is het toch gelukt. Bijna alle plekken die ik acht jaar geleden bezocht heb ik weer gezien, en vrijwel overal heeft de oorlog zijn sporen nagelaten. Deze reis naar Syrië was mijn meest intensieve reis ooit, het heeft een diepe indruk achter gelaten. Regelmatig droom ik er nog van, maar ik denk dat ik wel een beeld heb kunnen schetsen van hoe het voor de bevolking is om te leven in een totaal verscheurd land."

* Bron: UNHCR