Een eerlijk gelijkwaardig Nederland. Wij zijn voor. Jij ook?
Wat verdien je met een drugslab en hasjhandel?
27-09-2019
•
leestijd 3 minuten
•
3730 keer bekeken
•
In gesprek met oud-drugsbaron Joop Gottmers over de omzet die hij maakte – en de problemen die daarbij kwamen kijken.
Hoe werkt een drugslab, tegen welke problemen lopen dealers aan? En wat verdienen ze? Essentiële vragen voor minister Grapperhaus (Justitie & Veiligheid), die een Nederlandse narco-brigade wil oprichten. In
Buitenhofvertelde hij er onlangs over
tegen BNNVARA-presentator Hugo Logtenberg.
Bokstalent
De antwoorden op die vragen kwamen voorbij in een recente aflevering van
Drugslab Extra
, waar Dzifa Kusenuh op bezoek ging bij ex-drugsbaron Joop Gottmers. Hij vertelde hoe hij in de drugshandel terechtkwam. Gottmers was ooit een groot bokstalent (hij werd Europees kampioen) en kwam zo in het vizier van een man die grootse plannen met ‘m had. Alleen waren dat niet de plannen die Gottmers zelf voor ogen had. ‘Ik wist zeker dat hij met mij een sportschool wilde beginnen’, zegt hij. ‘We zaten te praten over koetjes en kalfjes, en ineens zei hij: “Joop, ik kan aan hele goede cocaïne komen. En ik vind jou de geschikte persoon om die cocaïne te verkopen.’’’ Nou, Joop had he-le-maal niks met drugs. Hij was zelfs anti-drugs. Hij vond iedere drugsgebruiker een sukkel. Hoe kon zo’n man drugsbaron worden?
Dat kon door geld. Dat was de enige drijfveer van Joop. ‘Heel eng. Alleen geld.’ Hij begon met cocaïnehandel, als koerier. Eerder in
Drugslab Extra
zagen we hoe het leven van zo’n dealer eruitziet,
en wat de verdiensten zijn
. ‘Je hebt geen kopzorgen. Ik verdien tussen de vijfduizend en tienduizend euro per week’, vertelde een anonieme dealer aan Nellie Benner.
Nellie Benner spreekt een drugsdealer (Drugslab Extra)
Moeras
Voor Gottmers bleef het daar echter niet bij. ‘Van het een kwam het ander. Ik kreeg een aanbieding om een eigen lab te beginnen. Heel eng. Het is net een moeras, waar je langzaam in wegzinkt.’ Hij belandde in de Amsterdamse onderwereld, waar de bedragen groter werden en de focus ging naar hasj- en wiettransport. ‘We zijn lijnen gaan opzetten om hasj te importeren en te exporteren, vanuit Marokko naar Nederland en vanuit Nederland naar Engeland.’ Toen stroomde het geld écht binnen.
Maar met de groeiende omzetten werden de problemen ook groter. De labproductie ging op sommige dagen naar 25 kilo amfetamine per dag (‘er zijn veel grotere spelers, het gaat met honderden kilo’s tegelijk’), maar Joop had slechts één medewerker. ‘Het kringetje moet zo klein mogelijk zijn, om de pakkans zo klein mogelijk te houden.’ Dat werd dus nachten volhouden.
250 liter afval
Het grootste probleem was iets anders: het afval. Hoe kom je daar vanaf? Gottmer rekent voor: iedere kilo amfetamine levert acht tot tien liter afval op. In zijn productiefste periode had hij dus zo'n 250 liter afval weg te werken. Per dag. ‘Je moet risico’s nemen om de afvalproducten kwijt te raken.’ Gottmers koos het liefst plekken waar het afval niet teruggevonden kon worden. ‘Dat is meestal in het water. En dat is natuurlijk superslecht voor het milieu. In het begin gooiden we het gewoon in het water, dan was het ook weg.’
De beloning hiervoor was natuurlijk het geld. En die bedragen logen er niet om. ‘Met amfetamine heb ik niet zoveel verdiend, in vergelijking met hasjhandel en -transport. Aan het einde van mijn drugscarrière verdiende ik zo’n 25.000 euro per uur.’
Per uur!
‘Het geld moest ook nog witgewassen worden. We hadden soms een probleem om al dat geld kwijt te raken. Bij ons thuis stond op de wasmachine soms een grote tas met geld. Heel krom, als je alles kunt krijgen. Je bent ook nergens meer dankbaar voor.’
Geld
Gottmers heeft geen enkele euro van dat geld nog in bezit, zegt hij. ‘Als je veel geld hebt, en je bent niet gelukkig, dan gaat het geld je in de weg staan om gelukkig te zijn.’