Van Teringtubbies tot mensenvlees: 25 jaar BNN in 25 fragmenten

Zoenen met Balkenende, trekken aan de noodrem en schreeuwen tegen een tienermoeder: wat zijn de beste fragmenten van 25 jaar BNN, tot de fusie met de VARA?

Eerste uitzending (6 september 1998)
De kersverse omroep presenteert zich de eerste twee seizoenen in De zondagavond van BNN met een potpourri aan televisieformats. In de allereerste uitzending fungeert staatssecretaris Aad Nuis als gast-omroeper. Niet geheel toevallig, want hij is degene die Bart’s Neverending Network heeft toegelaten tot de ether. De immer aanstekelijk enthousiaste oprichter Bart de Graaff opent met een verzoekje: ‘Ik zou het zo ontzettend leuk vinden als u de eerste aankondiging zou willen doen, van: we gaan beginnen. We gaan knallen. We gaan een feestje bouwen.’ Braaf leest Nuis de tekst voor van de autocue: ‘Hartelijk welkom, dames en heren, jongens en meisjes, op deze historische avond. Voor het eerst in 23 jaar treedt een nieuwe omroep het publieke bestel binnen.’

Teringtubbies (20 september 1998)
Een volkomen onschuldig en oorspronkelijk Brits peuterprogramma krijgt ineens een heel andere lading als Bart en de zijnen op zondagavond de ‘Teringtubbies’ lanceren. In zijn rode, op maat gemaakte poppenpak plast Bart naar hartenlust over de bloemen en planten in het groene studiolandschap. In de verjaardagsaflevering propt hij zijn mond vol met spekkies en geeft hij zijn gele vriendje een opblaaspop cadeau. De BBC is niet blij met de parodie op Teletubbies en doet zijn beklag bij Teleac, maar de acht afleveringen worden gewoon uitgezonden.

Vloekende weerman (25 oktober 1998)
Een klassieke Bart de Graaff-scène is de weerman met Gilles de la Tourette. Onbeschaamd flauw, maar zelfs de grootste zuurpruim zal toch een glimlach niet kunnen bedwingen. Van het inzoomen  op het bordje ‘Achter de wolken schijnt de zon’ en de geruite blouse tot de flipover en de weerkaart: geen detail is aan het toeval over- gelaten. Maar het gaat natuurlijk vooral om de vloekende weerman zelf: ‘El Ninjo – likken! – zorgt voor heel veel overlast. Zoals overstromingen – tering, tyfus, tering tyfus! –, bosbranden en grote droogte.’

Marco Borsato uit zijn bed gebeld (8 november 1998) 
Een vast onderdeel van BNN’s zondagavond is Waar kan ik je ’s nachts voor wakker maken?. ‘Een nachtduik vind ik superlekker’, heeft Marco Borsato zich in een onbewaakt ogenblik laten ontvallen. En dus meldt Bart zich om half vijf ’s nachts aan Borsato’s tuinhek met draaiende camera én een duikpak. ‘Het is niet goed voor je carrière als je weigert. Nou kan jij wel wat hebben in je carrière...’ Na lichte twijfel pakt de zanger de handschoen op en maakt hij een duik in de Vinkeveense Plassen. Zijn beloning: een schaal vers bereide sushi. ‘Een dream come true’, moet Borsato toegeven.

Gouden pijp voor Hugh Grant (6 oktober 1999)
‘Hoe het werkt? Je belt de agent van een wereldster en je zegt dat hij de winnaar is van een belangrijke prijs.’ Zo introduceert Eddy Zoëy zijn nieuwe programma Royal Dutchman/Lying Dutchman. Zijn eerste slachtoffer is niemand minder dan Hugh Grant, die enkele jaren daarvoor is aangehouden omdat hij zich in zijn auto oraal liet bevredigen door een prostituee. Als Zoëy de Britse acteur zijn fantasieprijs De Gouden Pijp aanbiedt, kan de presentator het natuurlijk niet na laten om op te merken dat een echte heer alles van pijpen weet. ‘Yes, I know’, lacht Grant nietsvermoedend.

Fictie of werkelijkheid? (15 mei 2000)
De eerste dramaserie van BNN leidt tot verwarring bij de kijker – en zelfs bij een enkele televisierecensent. Is Finals nou fictie of werkelijkheid? Door het gebruik van vier eenvoudige handcamera’s en grotendeels geïmproviseerde scènes lijkt het of je naar een echte examenklas zit te kijken. In een van de eerste afleveringen zien we bijvoorbeeld Patrick (gespeeld door een piepjonge Egbert-Jan Weeber) die buiten op een bankje zit te roken. De persoon achter de camera heeft maar één vraag: ‘Ik wil eigenlijk alleen weten hoe je ervoor staat.’ Patrick blaast een rookwolk uit en roert in zijn plastic koffiebekertje. ‘Niet zo goed…’ Hij kijkt naar boven. ‘Maar het weer is veel te goed om binnen te zitten, vind ik.’

Zoenen met Balkenende (15 april 2002) 
In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen informeren Katja Schuurman en Bridget Maasland jongeren met Lijst 0 over de politiek. Bij een bezoek aan het torentje in Den Haag zoenen ze Jan Peter Balkenende allebei vol op de mond. De CDA-premier glundert: ‘Kan dit even worden overgedaan?’ De zoenen noemt hij jaren later in Boulevard het hoogtepunt van zijn premierschap.

Na Barts dood: Ontbijt op bed met Inge de Bruijn (30 mei 2005)
In De stalkshow schaduwt Bart de Graaff een of meer dagen lang een bekende Nederlander. Tot ieders verdriet overlijdt De Graaff op 25 mei 2002, wanneer hij al bezig is met de opnames van seizoen 2. De aflevering met zwemster Inge de Bruijn staat dan al op band; drie jaar later wordt die alsnog uitgezonden. In zijn rode bodywarmer meldt Bart zich aan de deur van haar Spaanse hotelkamer. Met een slaperig hoofd zet ze de deur op een kiertje: ‘Wat is dit nou joh?’ Desondanks zitten de twee even later op haar bed aan een uitgebreid ontbijt, geflankeerd door portretten van hen beiden. Bart: ‘Om te laten zien dat we vrienden zijn tot in het hiernamaals – nou, laten we dat nog even uitstellen.’

Guus Meeuwis schiet in de lach (21 augustus 2005)
Tijl Beckand, Ruben Nicolai, Ruben van der Meer, Jeroen van Koningsbrugge en wisselende gasten voeren in De Lama’s improvisatieopdrachten uit. Wanneer presentator Patrick Lodiers aan Ruben van der Meer vraagt om als doventolk het lied ‘Geef mij nu je angst’ uit te beelden, kan Guus Meeuwis zich al snel niet meer inhouden. Vooral als Van der Meer ‘die blikken in jouw ogen’ wel erg letterlijk neemt, schieten de zanger en de rest van zijn band vol in de lach.

Filemon gaat los op xtc (24 oktober 2005)
In het eerste seizoen van Spuiten en Slikken is Filemon Wesselink de drugsgebruiker van dienst. In aflevering 3 test hij xtc: ‘Het staat bekend als partydrug, dus ik ga vanavond een feestje vieren.’ BNN brengt zeker ook de gevaren van deze drug in beeld, maar we zien op de dansvloer vooral een presentator die zich bijzonder goed vermaakt. Na 45 minuten: ‘Op dit moment is alles leuk. Ik zie alleen maar mooie mensen, de muziek is alleen maar mooi.’ In de studio is duidelijk dat Filemon bepaald geen spijt heeft van zijn xtc-avontuur: ‘Echt de fijnste drug die ik tot nu toe getest heb.’

Laagste score ooit bij De Nationale IQ test (17 januari 2007)
Vijftien jaar lang is het vaste prik bij BNN op de derde woensdag van januari: De Nationale IQ test. ‘Ik denk niet dat ik hoog scoor’, voorspelt Bonnie St. Claire in 2007 met gevoel voor understatement. Ze komt uiteindelijk niet verder dan 52 IQ-punten. In de studio kan ze er nog wel om lachen, maar al gauw is de zangeres het mikpunt van nationale spot – vooral omdat zelfs de orang-oetan Sandy een jaar eerder meer punten heeft gehaald (75). ‘Een kapot stemkastje’, is de verklaring van Bonnie zelf. BNN laat weten dat ze simpelweg te vaak geen antwoord heeft ingevoerd.

De Grote Donorshow (1 juni 2007)
De Grote Donorshow leidt vooraf tot gefronste wenkbrauwen bij veel politici. Minister Plasterk noemt het ‘verwerpelijk’, premier Balkenende is bang voor imagoschade voor Nederland. In de live-uitzending zien we de blonde Lisa, die besloten heeft een nier te doneren. Drie echte nierpatiënten strijden in de studio om dit levensreddende orgaan. Precies op het moment dat Lisa in de uitzending haar keuze bekend wil maken, neemt presentator Patrick Lodiers het woord. ‘Even wachten, Lisa. We geven vanavond geen nier weg. Dat vinden wij zelfs te ver gaan.’ De Grote Donorshow blijkt een mediastunt te zijn, vooral bedoeld om donoren te werven. Ruim 12.000 mensen vullen naar aanleiding van de uitzending een donorformulier in en een jaar later mag Lodiers in de Verenigde Staten een Emmy Award ophalen.

Trekken aan de noodrem (23 september 2007) 
Bloednerveus staat Nicolette Kluijver in een rijdende trein. Ze heeft bedacht dat ze voor Try before you die de noodrem in werking wil stellen. Na enkele zenuwslopende minuten trekt ze met twee handen hard aan de rode beugel; piepend komt de trein tot stilstand in een bosachtig gebied. Met enige moeite krijgt Nicolette ook de deur open en rent ze naar de gereedstaande auto. Missie geslaagd. Het geintje kost BNN zo’n vierhonderd euro.

Afscheidsboodschap in Over mijn lijk (20 september 2012) 
De ongeneeslijk zieke Jip (24) neemt kort voor zijn dood nog een afscheidsboodschap op. Als presentator Patrick Lodiers even koffie gaat zetten, richt Jip zich in Over mijn lijk rechtstreeks tot de camera. ‘Waar ik altijd bijzonder veel liefde en bijzondere ervaringen uit heb gekregen, is: een open mens zijn. Open over wat ik voel, wat ik denk, openstaan voor anderen. Dan merk je dat de wereld om je heen ook meer openstaat voor jou, dat je meer liefde ontvangt. Dat wil ik graag delen met jullie.’ Kippenvel.

Ontdekking van Geraldine Kemper
In het eerste en tevens laatste seizoen van Sterretje gezocht melden 800 deelnemers zich voor een vacature van allure: het presentatorschap bij BNN. Een van hen is de 19-jarige Geraldine Kemper uit Volendam. Ze presenteert zichzelf in aflevering 1 in bikini, met een nogal onbeholpen dansje: ‘And when I shake it, it’s like an earthquake.’ Als ze in de finale de meeste stemmen krijgt van de kijkers is ze door het dolle, maar presentator Dennis Storm waarschuwt impliciet om niet te lang door te feesten. ‘Morgen is je eerste werkdag.’ Een dag later is Geraldine al te zien in de zomereditie van Spuiten en Slikken.

Hoge nood voor Spike in Ranking the stars (16 oktober 2009)
Waar Ranking the stars vaak ten prooi valt aan totale meligheid slaat de stemming enigszins om als DI-RECT-gitarist Spike in een glas blijkt te hebben geplast. Iedereen staat meteen op als hij het volle glas tevoorschijn haalt; vooral Ali B. vindt dit gedrag echt niet kunnen. ‘Rot op. Ik kap ermee, ik zeg het je eerlijk man.’ Alleen presentatrice Sophie Hilbrand blijft redelijk nuchter en draagt het glas de studio uit, begeleid door kreten van afschuw. De wildplasser zelf heeft een duidelijke verklaring: ‘Ik moest gewoon.’

Complottheorieën over de moord op Pim Fortuyn (5 mei 2010)
Vijf jaar na de moord op de LPF-leider komt BNN met de documentaire Moordcomplot op Pim Fortuyn. De film is een aaneenschakeling van suggestieve vragen. Wie was de man die verschillende ooggetuigen op het dak zagen van een nabijgelegen elektriciteitshuisje? Hoe kon de dader al na zes minuten worden aangehouden? Waarom hielp de ambulance het slachtoffer niet sneller? Was Fortuyn een bedreiging voor het militair-industrieel complex? De suggestie wordt onder meer gewekt dat de latere LPF-fractievoorzitter Mat Herben fors betaald is om binnen de partij te lobbyen voor de komst van de JSF-straaljager – tegen Fortuyns wensen in. Een paar weken later geeft BNN toe dat de omroep op zijn minst Herben de kans had moeten geven om zijn kant van het verhaal te vertellen.

De Klusjesmannen pesten Van der Valk (31 juli 2011)
De stoutste jongetjes van de BNN-klas zijn misschien wel Sander Lantinga en Rámon Verkoeijen. De manager waarschuwt ze nog als ze hun witte busje hebben geparkeerd voor een Van der Valk-hotel. ‘Je hebt direct te maken met gasten, dus je kunt niet te veel gekke dingen uithalen. Ondanks dat kun je hun tests van zomerbaantjes het best omschrijven als ‘lekker klieren’. Als obers bestellen ze bier voor zichzelf, snuiven ze poedersuiker en duwen ze een gebakje in iemands gezicht. En als kamermeisjes proberen ze de lakens stuk te trekken: ‘Ik denk dat ik even je kussen sloop.’ Deze lolbroektelevisie heeft in elk geval één gevleugelde uitdrukking opgeleverd: ‘Tik ’m aan, ouwe.’

Mensenvlees (21 december 2011)
Een ander illuster BNN-duo wordt gevormd door Dennis Storm en Valerio Zeno. Voor hun onderzoeksprogramma Proefkonijnen voeren ze een bijzonder experiment uit: ze laten een kok een klein stukje van hun eigen vlees bereiden en eten het in de studio op. ‘Niet lekker’, is het oordeel van Dennis als hij zijn collega proeft. Valerio is iets positiever: ‘Het smaakt wel naar vlees.’ Televisierecensent Jean-Pierre Geelen noemt het experiment de volgende dag ‘een broodje aap’. Het Openbaar Ministerie neemt de mensenvleesproef wel serieus, maar besluit niet tot vervolging over te gaan. ‘Kannibalisme is als zodanig niet strafbaar’, stellen de twee betrokken ministers.

Gevecht tussen God en Allah (20 maart 2012)
Het gevecht van het jaar. Zo kondigt Filemon Wesselink in De week van Filemon de bokswedstrijd aan tussen God en Allah. Een dag eerder durfde de AVRO een soortgelijke scène uit Neonletters niet uit te zenden, maar BNN wil graag laten zien dat zo’n gevecht ‘met een dikke knipoog’ moet kunnen. Waar het gevecht zelf uiteraard onbeslist – en met een gezamenlijk drankje aan de bar – eindigt, kiest Tweede Kamerlid Tofik Dibi in de uitzending duidelijk voor BNN. ‘De publieke omroep is er wat mij betreft om de grenzen een beetje op te zoeken.’

Uitglijder Frank de Boer (4 augustus 2012)
Waarom komen er zo weinig voetballende homo’s uit de kast? Dat is de vraag die BNN wil beantwoorden met de thema-avond FC Gay. Het antwoord komt al vóór de uitzending van Frank de Boer. Als Tim Hofman de Ajax-trainer in een promofilmpje vraagt waarom we in de eredivisie geen homo’s zien, maakt hij een uitglijder. ‘Als je de homo bekijkt, is die wat minder a-sportief denk ik.’ Wanneer hij verder praat, blijkt ook deze dubbele ontkenning een vergissing. ‘De motoriek valt meestal wel op bij homo’s. Misschien is dat het.’ Op Twitter haast De Boer zich daarna om zijn faux-pas te herstellen. ‘Voetbal is van iedereen, ook van homo’s. Heb niemand willen kwetsen.’

Schreeuwen tegen tienermoeder (19 maart 2013)
In Vier handen op één buik krijgen aanstaande tienermoeders hulp van een bekende moeder. Fajah Lourens ergert zich echter zo aan de lamlendigheid van de 17-jarige Romana dat ze zich laat meeslepen in een ordinaire caféruzie. Buiten op straat gaat het geschreeuw in volle hevigheid verder. Fajah: ‘Ik pik het niet als iemand een bijdehante bek tegen me heeft. Dan geef ik die gewoon terug.’ Romana is hier niet van gediend. 'Blijf van me af. Laat me gewoon met rust, mongool.’ Zes jaar later is Romana’s moeder in Nieuwe Revu nog steeds verontwaardigd. ‘Mijn dochter heeft er heel lang last van gehad, ze kreeg de meest vreselijke reacties.’

Samen spastisch in Je zal het maar hebben (21 mei 2013)
In seizoen 12 van Je zal het maar hebben trapt presentator Valerio Zeno veel lol met de spastische Fatih, die al sinds zijn elfde jaar niet meer kan praten na een hersenvliesontsteking. Valerio neemt plaats in een soortgelijke rolstoel als Fatih en ze communiceren met elkaar via spraakcomputers. Op een terrasje vraagt Valerio hoe het is om niks alleen te kunnen doen. ‘Kon ik het maar’, antwoordt de elektronische stem. ‘Dat lijkt me best wel kut, man’, laat Valerio zijn computer uitspreken. ‘Niet aan denken’, is Fatih’s reactie.

Youtube-klassiekers van Sluipschutters (30 september 2013)
Veel scènes uit Sluipschutters zijn Youtube-klassiekers geworden en dat geldt zeker ook voor de grappen uit het eerste seizoen. Een van die miljoenenfilmpjes is ‘Ik wil graag een nieuwe snack proberen’. Jochen Otten parkeert zijn oranje sportwagen voor de snackbar van Ronald Goedemondt en vraagt om een geheel nieuwe snack. Na enig nadenken suggereert de snackbarhouder een opengewerkte kroket met smarties en ketchup. ‘Bijna’, zegt de klant. ‘Met mayo! Dus een smartiekroket met mayo, augurkie, in een broodje. Ooit van gehoord of niet?’ Hoe Leo Alkemade de perfecte snack toch nog weet te verpesten, is hieronder te zien.

Extreem geïsoleerd in Floortje naar het einde van de wereld (8 januari 2015)
In het tweede seizoen van Floortje naar het einde van de wereld is Floortje Dessing met een postboot vijf dagen onderweg naar Sint-Helena. Op dit extreem geïsoleerde, Britse eiland in de Atlantische oceaan brengt ze een bezoek aan dierenarts Joe Hollins. Hij laat haar kennismaken met de 182-jarige reuzenschildpad Jonathan: ‘Voor zover wij weten, is hij het oudste levende landdier ter wereld.’ Floortje mag het blinde reptiel een blaadje sla voeren. De dierenarts geniet zichtbaar. ‘Ik beschouw het als een groot voorrecht om voor hem te zorgen. Wat kan ik verder wensen?’ Floortjes conclusie: ‘De schildpad symboliseert voor mij het eiland zelf. In bijna tweehonderd jaar is hier niets veranderd.’